Perspektywa w rzeźbie

[michalo]

Witam.

Ogólnie kiedy rzeźbie używam perspektywy (defaultowa w zbrushu) . Wygląda to w tedy bardziej jak w rzeczywistości. Wychodzę z perspektywy tylko czasem jak próbuję coś zmierzyć lub "posadzić" na ziemi.

 

Bywa też u mnie, że bez perspektywy model wygląda lepiej niż z włączoną opcją:-\

 

Zdania na temat rzeźbienia z użyciem perspektywy są podzielone i to w śród ludzi na tym samym, wysokim poziomie.

Czy to jest tylko kwestia osobistych upodobań?

Jakie są wasze techniki i uwagi na ten temat?

 

Za mną przemawia argument, że perspektywa oddaje rzeczywistość.

[tr3buh]

jak rzeźba jest dobra to wygląda tak samo dobrze w perspektywie i bez perspektywy

[PLS]

To, który tryb bardziej oddaje rzeczywistość zależne jest od efektu jaki chcesz uzyskać. Tryb perspektywiczny defaultowo ustawioną ma krótką ogniskową kamery. Czyli wygląda tak jakbyś z bliska kamerował obiekt. Z kolei tryb ortogonalny daje bardziej efekt kamerowania na długich ogniskowych (czyli z daleka na zoomie).

Ja osobiście używam zamiennie jednego i drugiego trybu, przy czym poprawność bryły zawsze sprawdzam w trybie perspektywicznym bo faktycznie bardziej oddaje naturalny widok.

[DreamLoveKit]

jak rzeźba jest dobra to wygląda tak samo dobrze w perspektywie i bez perspektywy

 

To prawda, ale tylko przy zalozeniu, ze mowimy o finalnej wersji pracy.

Na etapie tworzenia, licza sie trzy rzeczy: perspektywa, okreslenie docelowego kata widzenia (Angle Of View w palecie Draw) oraz przyjecie jednego punktu odniesienia, z ktorego to bedzie dokonywana ocena poprawnosci formy, proporcji i detalu. Punkt odniesnia jest niezbedny z tego powodu, ze perspektywa (niezaleznie od ogniskowej) ma tendencje do deformowania obiektu w zaleznosci od jego oddalenia od punktu odniesnia. Dlatego kiedy np. pracujesz nad detalem i wykonujesz jakies duze zblizenie konkretnej partii rzezby, to po ponownym objeciu widokiem calej pracy, wykonany detal moze wcale sie tak dobrze nie prezentowac jak poprzednio. Jeden punkt odniesienia pozwala na szybkie wylapanie i korekcje potencjalnych deformacji wynikajacych ze zmiany perspektywy. Przyjety punkt odniesnia (w przeciwienstwie do rysunku architektoicznego) wcale nie musi stanowic ostatecznego polozenia kamery, z ktorej wykonywany bedzie render.

Pomocny w tym moze okazac sie timeline:

1. Otworz palete Movie,

 

2. rozwin zakladke Timeline i wcisnij przycisk Show; nad paskiem Undo History zostanie wyswietlona os czasu sluzaca do animacji (podobna jak w Maxie),

 

3. ustaw swoja rzezbe w polozeniu, ktore uznasz za stosowne i kliknij na osi czasu, aby dodac klatke,

 

4. teraz gdy zmienisz polozenie rzezby w zwiazku z chcecia jej edycji, przesuwajac suwak pod osia czasu, lub klikajac linie utworzona na mniejszej osi czasu znajdujacej sie powyzej tej glownej, na bedziesz mogl wrocic do zachowanego polozenia, ktore umozliwi ocene dokonanych zmian.

 

Pamietaj, ze mozesz wprowadzic dowolna liczbe klatek, pomiedzy ktorymi utworzona zostanie interpolacja polozenia, ktora rowniez moze okazac sie przydatna podczas autokorekty.

 

To stara technika, z ktorej specjalnie nie zdarzylo mi sie korzystac (z tej timeline'owej metody, bo punkt odniesnie stosuje zawsze), ale znam dwie-trzy osoby, dla ktorych stanowi ona element regularnego workflowu.

A z bardziej uniwersalnych porad? Polecam praktyke rysunku perspektywicznego - sprzyja on intuicyjnej interpretacji formy w przestrzeni.