[Ustawienia] Zasady tworzenia realistycznych scen

[3grosze]

Hey ho.

Grzebiąc po dysku natknąłem się na materiały, w których omawiany jest problem realności albo jej braku w scenach 3D. Z kolei przeglądając forum, można natknąć się na wiele scen, których potencjał jest niewykorzystywany poprzez łamanie pewnych zasad podczas tworzenia projektów. Wrzucam więc pierwszą część zasad tworzenia scen, które pewnie dla wielu są oczywiste, ale dla wielu, zwłaszcze początkujących mogą stanowić pomocne wskazówki. Nie są tu opisywane techniki tworzenia scen, ino sposoby aby scena była merytorycznie poprawna.

Polszczyzna może być miejscami dziwna, bo teksty tłumaczyłem z oryginału, więc spokojnie jak coś będzie po murzyńsku. Myślę jednak, że główną myśl udało mi się zawrzeć.

Tekst oryginalny ofkoz nie jest mojego autorstwa więc jak coś to dajcie ZNAK co z tym fantem ewentualnie zrobić.

 

I.

ŚMIECI I CHAOS

 

 

Tworzenie fotorealizmu to coś więcej niż tylko używanie tekstur zrobionych ze zdjęć. Sposób w jaki skomponujesz scenę ma wpływ na jej „realność”.

Przykładowo, polana w kształcie koła wygląda zbyt regularnie. Nawet jeśli tekstury są super-realnymi zdjęciami, scena będzie bić swą sztucznością po oczach i w niczym nie bedzie przypominać tworu natury. Nie bedzie wyglądała naturalnie dopóki nie wprowadzimynieco chaosu i przypadkowości do polany. W rzeczywistym świecie, polana będzie miała nieregularny kształt, gdzie będą fragmenty z wyraźnymi granicami polany, jak i fragmenty gdzie polana będzie zanikać płynnie.

 

 

Śmieci //jakieś paprochy itd// są oczywistym elementem naturalnego środowiska. Powszechnym problemem spotykanym przy scenach 3D jest brak tych paprochów. Są one najcześciej zbyt sterylne – zbyut starannie zaplanowane. Jeśli ob adasz widok przed swoim oknem bedziesz widział, że rzeczywiśctość jest chaotyczna. Owszem, panują pewne zasady, lecz tyczą się raczej ogółu, jak na przykład as będzie występował tam gdzie występują opady, a pustynia bywa tam gdzie deszcz się nie puszcza :]

Skały nie są starannie poukładane, ani też nie są obrócone aby być ściśle równoległe do podłoża. Środowisko jest nieregularne, wskazuje na obecność zwierząt, ktróre poweidzmy szukają samicy :] Drzewa leżą powalone przez wichury, gałęzie są połamane lub powyginane przez większe zwięrzęta. Natura tworzy nieregularność, że tak powiem lokalnie.

 

 

Nieporządek nie oznacza, że wszystko jest totalnie porozwalane i stoi na głowi, chodzi głównie o to, że w przyrodzie nie istnieją dwie takie same rzeczy, jak również rzeczy w scenie nie mogę być idealnie rozmieszczone. Możesz wprowadzić i trzymać się pewnych regularności poprzez np. ustawianie większych kamieni przy czubku góry a mniejszych u jej podnnóża. Ta regularność/porządek ma sens, gdyż staczając się w dół większe kamienie zwykle rozbijają się na mniejsze. Czego nie możesz zrobić, to stannie i równiutko porozmieszczać kamienie według ich wielkości jak również, nie możesz nadać im tej samej wielkości. Nie ma czegośtakiego jak jednorodność w naturanym środowisku, jednakże z pewnych powodów o wiele scen 3D zaprzecza rzeczywistości poprzez właśnie regularne i staranne rozmieszczenie jej elementów. Niestety mamy tendencję, do układania wszystkiego „w rządkach” przy projektowaniu naszych scen. Nalerzy zignorować, że pracujemy w stricte technicznym środowisku i wprowadzić nieco nieprzewidywalności, chaosu i przypadkowości.

 

 

Kiedy tworzysz swoj 3D świat, wyrób sobie zwyczaj alby rozkładać rzeczy chaotycznie. Uważaj, żeby Cię nie poniosło, masz tylko tyle przypadkowości i nieprządku aby scena nie wyglądałą na ściśle zaplanowaną. Zobaczysz, że takie praktyki dodają dużo realności scenom.

 

 

II.

CHARAKTERYSTYKA I OCZEKIWANIA

 

 

Co ma charakterystyka do realizmu w 3D? Wszystko! Jest ważne pokazać że na scenę oddziałują różne stworzenia, czy to ludzie, zwierzęta czy też elementy naturalne. W świecie istnieje na prawdę niewiele miejsc, których żaden człowiek czy inne stworzenie nie zmieniło. Z tego powodu niemal każda naturalna scena 3D posiada ślady ich oddziaływań. Każde stworzenie, czy to będize człowiek, żubr, bóbr, łoś, lis, wilk, kuna, koń, wydra, ryjówka czy zając, ma swój odrębny sposób oddziaływania na środowisko. Każde potrafi robić rzeczy na swój włąsny niepowtarzalny sposób. Mogą być niechlujni jak np. Goblin, czy też nieobliczalni jak przeciętny człowiek.

 

 

W każdym razie, każdy rodzaj stworzenia zdecydowanie posiada swoje włsne sposoby na przekształcanie środowiska w któym żyje. Powinieneś poświęcić nieco czasu na prześledzenie i przeanalizowanie potencjalnych twórców otoczenia w Twojej scenie zanim zaczniesz ją robić. Osobowość jaką napełnisz swoją scenę będzie elementem, kórym będziesz mógł przyciągnąć uwagę oglądającego. Nawet jeśli dane stworzenie nie bedzie występowało w scenie, będzie wiadomo, że środowisko, które scena przedstawia zostało przez nie naruszone.

 

 

Las deszczowy posiada cechy/elementy, których możemy się w nim spodziewać. Te cechy zawierają osobowość stowrzoną przez rózne cechy. Na przykład, wysokie drzewa z bujną koroną na swoim czubku, tworzą „zadaszenie” charakterystyczne dal lasów deszczowych znajdujących się przy równiku. To zadaszenie jest przejawem osobowości//chech charakterystycznych dla lasów deszczowych. Jeśli tworzysz równikowy las deszczowy, musisz załączyć to „zadaszenie” jak cecha charakterystyczna danej sceny. Następnie będziesz musiał załączyć inne elementy nie widoczne przy pierwsyzm rzucie oka, jak np. ślad oddziaływania zwierząt, które mieszkają na drzewie, lub np zniszczenie powodowane przez żarłoczne owady.

 

 

W skrócie, potrzebujesz zrozumieć charakterystykę/ osobowość stworzeń i rzeczy, które oddziałują na scenę, zanim zaczniesz tworzyć naturalnie wyglądające środowisko.

 

 

Oczekiwania.

 

 

W momencie uczenia się osobowości i chech charakterystycznych twórców Twojej sceny, ważne jest aby wziąść pod uwagę oczekiwania przyszłych oglądających. Czyjeś oczekiwania są ważnym lelementem gdy tworzymy realistyczną scenę. Prawie każdy element należy traktować stereotypowo. Stereotypy bywają nieprawdziwe, jednakże dostarczają nam wielu wskazówek przy tworzeniu realistycznej sceny. Stereotypy nie ograniczają twojej kreatywności; przeciwnie, dostarczają Ci wiele wskazówek, dzięki któym będziesz pewny, że Twoja scena zyska na naturalności.

Na przykład, załóżmy, że trawa rośnie dookoła, wszystkich stałych elementów świata, takich jak: budynki, drzewa i skały. Naturalna scena, w której brakuje trawy wyda się nierealna, gdyż jest przez nas oczekiwana.