Piszemy z Teatru „Wierszalin” z Supraśla koło Białegostoku gdzie intensywnie pracujemy nad nowym spektaklem, który chcemy wystawić wiosną 2004. Nota bene w ostatnim numerze Newsweek’a błędnie zapowiedziano jego premierę na jesień tego roku !!! J).

 

 

 

Mamy do wszystkich ogromna prośbę o pomoc i poradę związaną z dziedziną, którą się zajmujecie.

 

 

Otóż na jednym z festiwali teatralnych w Austrii widzieliśmy pokaz kanadyjskiego widowiska gdzie zastosowano dziwną technikę budowania obrazu scenicznego. Bardzo nas ona zainspirowała.

 

 

 

W trakcie spektaklu na scenie ( nie na ekranie!!) pojawiały się 3 wymiarowe obrazy rozmaitych „wirtualnych” obiektów i postaci. W tej samej przestrzeni obecne były jednocześnie obecne inne tym razem realne (cokolwiek to znaczy...uzywam tego słowa zgodnie z logiką zycia codziennego) obiekty tj. aktorzy, fragmenty scenografii, rekwizyty etc.. Wszystkie elementy, wzajemnie na siebie oddziaływując składały się na niezwykle intrygującą i atrakcyjną przestrzeń wizualną.

Np. Żywy aktor \"wchodził\" do wirtualnej „klatki” lub rozmawiał ze swoim wirtualnym sobowtórem; pojawiały się multiplikacje realnych rekwizytów scenicznych oraz iluzoryczne „stwory” jako żywo obecne na scenie. Powtórzę, że nie były to obrazy odkładane na płaskim ekranie, ale w jakiś dla nas tajemniczy sposób istniejące w -3D+czas -przestrzeni scenicznej. Ich charakter był nieco „rozmyty”, nieostry. Być może holograficzny???

Dysponujemy płytką CD, z fragmentami owego widowiska. Można je zobaczyć również w sieci na stronie WWW.4Dart.com

Ponieważ zajmujemy się teatrem, czyli jak dla was skansenem technologicznym, przeto mamy bardzo blade pojecie o tym jak i gdzie byłoby możliwe zrealizowanie podobnych „sztuczek” wizualnych w Polsce. Chcielibyśmy bardzo w 2 lub 3 scenach naszej nowej „produkcji” użyć podobnej techniki w równie efektowny sposób– zakładając oczywiście, że nie wiąże się to z koniecznością wydania miliona dolarów i wykradnięcia know-how z Pentagonu…. J

 

Bylibyśmy niezwykle wdzięczni gdyby ktokolwiek z was zechciał nam pomoc w rozwiązaniu tych dylematów, podjąć z nami współpracę lub wskazać gdzie mamy szukać dalej .

 

Pozdrawiamy,

 

Piotr Tomaszuk

&

Gregor Krawczyk

Wygląda na to że ktoś używał hologramów. Projektor do czegoś takiego może mieć zaawansowane technicznie muzeum (o ile wiem nie ma czegoś takiego w Polsce ale mam nieco nieświeże dane i mogę się mylić). Tanio raczej się tego nie zrobi...

nie no to juz chyba wyzsza technologia i chyba jednak bedziecie sie musieli liczyc z wydabniem na cos takiego milionow dolarow...........

Bez przesady... akurat wierszalinowi pewnie którreś muzeum by pożyczyło. O ile pamiętam w Skandynawii muzealnicy uzywają czegoś takiego- ale czy jest to obraz statyczny czy animowany- nie mam pojęcia. Najlepiej byłoby rozejrzeć się po placówkach naukowych i popytać. Jest jeszcze taki projektor do wyświetlania obrazów na sztucznym dymie ale efekt jest dużo gorszy.