RJab

Mi się wyświetla.

Super, gratki za wytrwałość! Kiedyś rozmawiałem z jednym kolegą i on powiedział mi, że ma dwa szkicowniki. Jeden pokazowy, śliczniutki i wygłaskany i drugi gdzie ma gryzmoły dla frajdy. Moim zdaniem jednak mogłoby ciekawie wyglądać połączenie tych dwóch szkicowników w jeden.

Jeśli chodzi o rekonstrukcje obrazu "Sprzedaż amuletów" Siemiradzkiego to prace poszły do przodu. Zostało wykonane podobrazie, poprawiony został szkic kolorystyczny i zrobione zostało studium portretu. Siemiradzki zazwyczaj wybierał lniane płótno o splocie prostym. W jego obrazach zaprawa przeważnie była olejna, cienka i kładziona w jednej warstwie. Dren płótna był delikatnie wyczuwalny. Kolor zaprawy w podobraziach zazwyczaj był biały lub delikatnie kremowy. Praktycznie nie używał ciemniejszych zapraw. Siemiradzki zazwyczaj kupował fabrycznie zagruntowane płótno i sam nabijał je na krosna. Skład zrobionej przeze mnie zaprawy: Kreda i biel cynkowa w stosunku 1:1, biel ołowiowa, olej lnieniany i pokost lniany by przyspieszyć proces polimeryzacji oleju. Pewnie jeszcze trochę posiedzę nad portretem.

kilka rysunków, głównie ze szkicownika

W trakcie pracy były wprowadzane laserunki farby olejnej ( spoiwo olejno żywiczne + farba olejna). Na naniesiony laserunek była wprowadzana tempera. Na pewno w tej pracy z farb olejnych był użyty brąz van Dycka i pewnie indygo. Znalazłem kilka zdjęć z procesu powstawania pracy to zamieszczam.

Podmalówka została wykonana jednolitymi plamami barwnymi przy pomocy tempery. Powierzchnia miejsca w którym jest nakładana tempera było zwilżane spoiwem olejno żywicznym. (W całym procesie malowania do samego końca tak się postępuje) Jeśli chodzi o tempery to najlepiej jest ucierać pigment ze spoiwem w moździerzu. zamieszczam przepis na spoiwo temperowe które zawiera w sobie też przepis na spoiwo olejno żywiczne.

Ponieważ zamieszczona ostatnio praca zyskała zainteresowanie to pomyślałem, że zamieszczę krótki opis technologiczny tego obrazu. Może kogoś to zainteresuje albo komuś się to przyda. Podobrazie Historycznie powinna to być deska ze szpongami. Taką tradycyjną deskę sami robiliśmy na kopie z gotyku natomiast w tym przypadku została zastosowana płyta wiórowa bez okleiny. Płyta została przeklejona 10% klejem skórnym ( prawdopodobnie 10% bo nie pamiętam dokładnie). Oprócz tego została naniesiona na podłoże gaza która uprzednio została namoczona w tym kleju. Po wyschnięciu podobrazia został nałożony kilkukrotnie grunt klejowo kredowy. Można kilka warstw nałożyć metodą topowania a ostatnią na przykład szpachlą by było równiej. Ponieważ nie ma w tej pracy rzeźbień pod złocenie więc warstw było tylko kilka. Po zagruntowaniu powierzchnia była szlifowana na mokro korkiem. Przy szlifowaniu powierzchnia korka była zwilżana wodą. Przed szlifowaniem na mokro można przeszlifować na sucho papierem ( nie pamiętam czy tak robiliśmy w tym przypadku). Przepis na grunt kredowo klejowy Do 10% kleju skórnego (w tym obrazie prawdopodobnie taka była procentowość) wsypujemy przesianą przez sitko kredę. Wsypujemy ją aż do momentu gdy przestanie tonąć w garnku z klejem. Dodajemy do tego trochę oleju lnianego który pełni rolę plastyfikatora. Klej skórny i grunt ogrzewamy na łaźni wodnej. Nie można zagotować kleju ani też zbytnio ochłodzić, zmrozić w lodówce w trakcie przechowywania. Rysunek Na początku został narysowany rysunek na papierze. Następnie został on przeniesiony na podobrazie przy pomocy kalki. Odwrocie kalki zostało pokryte suchą pastelą a następnie rysunek został odciśnięty na podobrazie. Następnie rysunek został utrwalony przy pomocy pędzelka namoczonego gumą arabską. Być może w tej pracy był do gumy arabskiej dodany jakiś pigment.

Sam mieszałem. Pigmenty kupujesz w sklepie. Sam przepis jest prosty na spoiwo i z dostępnych materiałów. Jest w nim nawet piwo. A koleżanka praktykowała i najlepiej rozcierać pigment ze spoiwem w moździerzu. Poszukam przepis w wolnej chwili i mogę zamieścić. Jest też fajna książka z recepturami bardzo obszerna ale nie pamietam teraz autora. A temperą ciężko mi szło. Prawdowdopodobnie z uwagi na przyzwyczajenia z farb olejnych.

Hej dzięki za komenty. Tak jak w renesansie. Receptura na temperę przygotowana z ówczesnych przepisów. Tak naprawdę to jest połączenie olejnej farby z temperą. Tak malowano. Obraz jest ćwiczeniem z technik i technologii malarskich.

Obraz wykonany zgodnie z renesansową technologią. Są drobne rozbieżności w stosunku do oryginału. Miałem poprawić ale termin mnie dogonił i zostawiłem jak jest. Znalazłem zdjęcie to wrzucam. Myślę że wrócę jeszcze do tej techniki.

kilka kolejnych szkiców

Znalazłem zdjęcia kilku szkiców z pociągu których chyba tu nie pokazywałem.

i szkic przed snem