High dynamic range imaging - technika w fotografii polegająca na wykonaniu kilku ekspozycji tego samego kadru, z których część jest niedoświetlona, a pozostała część prześwietlona. Używając tej techniki najczęściej robi się trzy fotografie (poprawnie naświetloną, niedoświetloną i prześwietloną, z różnicą około 2 EV), a następnie łączy się obrazy w jeden plik. Pozwala ona na wykonanie zdjęć scen o dużej rozpiętości tonalnej. Złożony obraz HDR poddawany jest mapowaniu luminancji, dzięki czemu kompresji ulega globalny kontrast zdjęcia, ale zachowane są lokalne zmiany w jasności. Technika ta może być używana również do poprawy jakości pojedynczych fotografii, a szum, który w takim przypadku zwykle ulega wzmocnieniu, usuniemy za pomocą filtra bilateralnego. Zdjęcie takie można otrzymać także składając trzy "odbitki" z cyfrowego negatywu, (tzw RAW). Ponieważ przy wywoływaniu plików RAW można uzyskać trzy zdjęcia z różnicą około 1,5 EV, fotografie wynikowe posiadają znacznie mniejszą rozpiętość tonalną. Jednak jest to niezastąpiona metoda przy wykonywaniu fotografii HDR poruszających się obiektów.