tymko

świetny profesorek!

ja już skończyłem.

Mnie się spodobał ten pomysł z supermarketem. Ja bym go narysował tam w tle. Ale pewnie większość tu była by przeciwna. I nie rysował bym po to żeby być oryginalnym czy ekscentrycznym tylko po to by o czymś mówić.

Nie chcę rysować muskularnych mężczyzn naparzających się toporkami. Chcę podejść do tematu trochę inaczej. Ale nie zdradzę co będzie, przynajmniej na razie.

ciut sobie popracowałem ale pokażę tylko

tak się zastanawiam czy tylko u mnie wyświetlana jest wcześniejsza godzina wstawianych postów?

ok. zapominam o edycjach. Mam pewien pomysł tylko nie chcę go na razie zdradzać.

dzięki misiekhc - masz rację z tymi pędzlami, trochę przesadzałem z tym blurem. Nie wiem dlaczego ale coś mam problemy z Painterem i źle mi się tam pracuje. Teraz próbuję różne pędzle w Ps.

Postanowiłem się wycofać z tej bitwy.

myślę że mogły by się różnić w kolorystyce, poprzednie za bardzo łączyły się z postami bieżącymi.

ten po lewej jest świetny - to mistrz - i jego uczniowie?

ale przy rozjaśnieniu monitora da się oglądnąć

reprodukowane były bardzo dawno temu i jakość ich nie jest najlepsza.

tym razem dodam akwarele

bardzo różne od małych jak ta zielona łąka do dużych jak ten ostatni ok 110x 100 czy jakoś tak. Nie mam ich w domu więc nie podam dokładnie. a to jeszcze wcześniejsze i wnętrze

dodam jeszcze taki z tego samego okresu fascynacji pejzażem.

he he ja też walnąłem jednego. no to dodam coś trochę starego ale cóż. Stare prace też czasem należy pokazywać. trochę słaba reprodukcj ale tego obrazu też już nie mam.

Napiszcie czy chcenie abym dalej pokazywał swoje prace? Bo może macie już dość oglądania, a ja nie chcę się więcej Wam narażać. Ostatnio może mnie ponosiło trochę, obiecuję że już nie będę.

a tu dorzucam oryginał "Puszcza" - karton z cyklu "Lituania" 1864, rysunek - Artur Grottger http://www.poema.art.pl/_opt/new-image.php?img=1116084138-78fefb.jpg&maxwidth=600

niestety pracy tej już nie mam, gdzieś wisi nie wiem gdzie. Jest to ołówek na papierze format ok A4, Jest to trawestacja pracy Artura Grottgera

zebrało mi się na wspomnienia

WWWoj – chyba masz rację trochę do wszystkiego jakoś emocjonalnie podchodzę, może za poważnie.

Był to taki eksperyment, chęć zmierzenia się z ilustracją. Próbą opowiedzenia czegoś o czymś w sposób prosty, nie skomplikowany, łatwy do zrozumienia. Przesłodzenie i rozmycie kompozycji było zamierzone. Całe zdarzenie choć ilustruje niby tragizm jaki doznaje Natchnienie oblane jest światłem zachodzącego słońca które, bardzo często kojarzy nam się z kiczem, choć samo w sobie kiczem nie jest. Z przyjemnością patrzymy na zachodzące słońce. Zdarzenie to staje się jakby snem wcale nie tragicznym wręcz przyjemnym, zapowiadającym coś nowego. Zawsze po zachodzie słońca jest jego wschód. Sama postać Natchnienia poddaje się splątaniu, nie broni się, jedynie chwyta powiewającą tkaninę dla równowagi, by nie upaść, nie zaciska jednak dłoni, czuje się bezpieczna. Jej ciało nie jest napięte jest jakby rozluźnione jakby pieszczone przez przedmioty. Twarz Natchnienia jest bardziej zdziwiona niż przerażona. Być może coś ją zaciekawiło, może zjawisko zachodzącego słońca, jego blask, kolor, czy efekt wcięcia czy zwężenia formy jakiegoś budynku. Całe to splątanie wcale nie jest tragedią, staje się raczej zabawą, ale bywa tak że zabawy kończą się źle. Tu zostawiam pewne niedomówienie. Chciałem się z wami tą pracą podzielić, nawet jeśli wielu obrzydzi słodkość i prostota przekazu. Pewnie gdybym zrobił tą pracę o innym charakterze, mniej ilustracyjną a działającą wyrazem może nie potrafilibyście jej odczytać. Powodów jest więcej dla których ta praca ma taki a nie inny charakter. Jednym z nich jest fakt że chciałem was trochę sprowokować, sprawdzić jak ocenicie pracę dopracowaną w szczegółach ale o charakterze kiczu. Nie neguję tu kiczu jest on też dla ludzi, zresztą wielu z was się o niego ociera. Niestety nie wiele przybyło postów by można było sprawdzić czy jakakolwiek prowokacja miała miejsce. Innym powodem są posty które sugerowały że na tym forum liczy się tylko warsztat w rozumieniu – umiejętności dopracowania szczegółów, więc je dopracowałem. Ilustracja taka jest łatwa i przyjemna w odbierze, co innego są prace które na pozór wydają się banalne –(jak ta http://www.fotosik.pl/showFullSize.php?id=9e0b189f0674688c czy ta http://www.fotosik.pl/showFullSize.php?id=2a217640db100ae7 ) banalne nie są, wymagają od odbiorcy innego spojrzenia, innej wrażliwości. Ale czy to nie warsztat? Innym jeszcze powodem jest chęć poznania „warsztatu” grafika komputerowego, w celu wykorzystania go później w komercji. Nie miałem jeszcze zbyt wiele do czynienia z pracami zleconymi, jakoś nie interesowało mnie to. Ale przyszedł czas w którym chętnie się w tej materii sprawdzę.