SBT77

To zagraj ze śmiertelną powagą "Luk, ja sem tvuj tatinek !" :D Może problem leży w tłumaczeniu - w niektórych językach nieco inaczej buduje się wypowiedzi, część zwrotów jest nieprzetłumaczalna. Jeśli chodzi o nasz język ojczysty to myślę, że do opisu klimatów SF nadaje się znakomicie, stąd mamy całkiem ciekawy dorobek w literaturze gatunku. Co do tego konfliktu antagonista-protagonista, to muszę powiedzieć że otwarłeś mi oczy na rzecz zupełnie oczywistą. Teraz z łatwością to widzę. Skywalker - Vader, Potter - Voldemort, Neo - Agent Smith... Wszędzie tego pełno.

Pytanie - czy to jest dobrze wykreślone ? Chodzi o to żeby wykreślić prawidłowy sześcian w perspektywie z dwoma zbiegami. Kolejność mam taką. Po ustaleniu horyzontu i obu PZ wyznaczam linię AB w pionie, która jest najbliższym widzowi elementem sześcianu. Przez punkt B przeprowadzam linię bazową równoległą do horyzontu i wyznaczam na niej odcinki A'B i A''B, które powinny być takiej samej długości jak AB jeśli to ma być sześcian. Potem zaznaczam na horyzoncie pomocniczy PZ który jest przedłużeniem odcinka AB i z punktów A' i A'' przeprowadzam przez niego linie pomocnicze. Na przecięciu się tych lini pomocniczych z liniami idącymi z B do PZ1 i PZ2 mam wyznaczone boki podstawy sześcianu. W sumie od tego momentu dalsze wykreślanie jest już proste bo w dwuzbiegowej zakładam że piony są prostopadłe do horyzontu. Czy to jest prawidłowy tok myślenia ? Tak się wykreśla sześcian w perspektywie ?

Zadaniem jest przedstawić odkrycie geograficzne czy tylko należy poruszać się w ramach czasowych okresu wielkich odkryć i przedstawić coś dotyczącego nowych lądów ?

Sześciany w perspektywie - polecam takie ćwiczenie. Rysować odręcznie - czyli bez linijki, rysunkiem konstrukcyjnym - tzn. bez światłocienia, same kontury w przestrzeni. Potem uczymy się w takie sześciany wpisywać elipsy. Można zacząć z nich układać różne "konstrukcje", pamiętając o skali i proporcjach na rysunku. Rysować w różnych perspektywach - najłatwiej zacząć od jednego punktu zbiegu, następnie z dwoma i trzema punktami zbiegu. Przy czym na tablecie z pewnych praktycznych względów jest to utrudnione - jednak media cyfrowe nie są jeszcze porównywalne z tradycyjnymi pod względem intuicyjności i po prostu jakoś gorzej leżą w ręku (przynajmniej mi) - więc do takich ćwiczeń rysunkowych polecam kartkę papieru i dobrze naostrzony ołówek, a z tego co czytałem niektórzy idą jeszcze dalej i rysują np. cienkopisem, żeby nie ulegać pokusie cieniowania :)

Norden, to czy coś jest kiepskie czy nie, zostanie zweryfikowane przez praktykę. Starym Gwiezdnym Wojnom też możnaby wiele zarzucić, a jednak chwyciło. Czasem taka stylistyka pasuje, czasem nie. Próbować trzeba. Starałem się pomóc, ale zrozumiałem że się w tym zagalopowałem. Myślę że film, podobnie jak książka potrzebuje spójnej wizji i praktyka pokazuje że najlepiej sprawdza się wizja jednego człowieka. Jest to rodzaj artystycznej dyktatury - ale musi być ktoś kto weźmie na siebie ciężar prowadzenia wszystkiego we wspólnym kierunku, bo inaczej wszystko się rozleci. Dobrze że mocno bronisz tego co tworzysz - to często decyduje o sukcesie. Wielu ludzi zanim go odnieśli było odsądzanych od czci i wiary, przykładów jest wiele - w świecie kultury jest wiele rzeczy wymykających się standardowym kanonom - ale o dziwo to właśnie one decydują o progresie całości - bo nie są wtórne. Lepiej nie zastanawiać się co ludzie mówili na temat pierwszych obrazów namalowanych przez Pablo Picasso. A jednak udało mu się później przekonać wielu do tego co robi, chociaż na początku wydawało się to zupełnie niedorzeczne, zarówno amatorom jak i ekspertom. Przypuszczam że ci, którzy zaryzykowali i jako jedni z pierwszych kupili płótna mało znanego hiszpana, pod koniec życia mogli mówić o interesie życia. Rób to co robisz z przekonaniem, bo innej drogi nie ma. Pozdrawiam. PS. Co do pisania - noszę to w sobie już wystarczająco długo, dawno już nie pisałem. Inna rzecz, że obecnie moja stylistyka i fatalna interpunkcja jest zaledwie cieniem dawnych możliwości... Niestety - dywagacje na forach internetowych nie są zbyt sprzyjającym środowiskiem pracy dla kogoś parającego się szermierką słowną ;)

Po pierwszym mrugnięciu okiem przeczytałem w dolnym, prawym rogu napis. "Ziobro". Czy to oznacza, że na jakiś czas powinienem odstawić telewizor do piwnicy ?

Ola-f... Krótko: posta temu zrozumiałem, że Norden nie potrzebuje naszej "pomocy". Da sobie radę robiąc film po swojemu. To w końcu jego utwór, jego "dziecko". Bo wiesz... Nie wiem jak Ty, ale tacy jak ja... Jak będziemy mieli forsę, skilla i znajomości... Ba ! Zrobimy wszystko lepiej, szybciej i chwytliwiej. No jak nie, jak tak ? :) A póki co - zamiast kręcić filmy mógłbym np. napisać książkę. Do tego nie potrzeba wiele. Wystarczy stary komputer z edytorem tekstu. Jak pokazuje praktyka nie potrzeba nawet zdolności językowych, wystarczą dobre chęci i zapał.

Masz rację, ostatecznie to taki konspekt-wskazówka dla reżysera i reszty ekipy co i jak będzie się działo - a nie powieść. Nie ma co pisać epopei, skoro i tak ludzie będą oglądali film a nie czytali scenariusz. Tak czy owak, powodzenia, trzymam kciuki za przedsięwzięcie.

No i całkiem fajny pomysł na scenę wprowadzającą w akcję. Tylko mam parę uwag - o ile nie masz nic przeciwko... - Nie bardzo rozumiem co się dzieje w czasie dialogów z pistoletem. To rekwizyt który bardzo skupia uwagę widza, jego obecność niewątpliwie wzmacnia napięcie, ale implikuje pewne dramatyczne rozwiązania. Oczyma duszy widzę zdesperowanego dyktatora miotającego się z bronią - bądź to wygrażającego nią uzurpatorowi, bądź też usiłującego popełnić samobójstwo. Tym bardziej nie umiem sobie wyobrazić sytuacji gdy człowiek mając dostęp do broni i słysząc, że jego najbliźsi mają zostać zamordowani pozwoliłby się bezkarnie bić kolbą po twarzy :) - Mógłbyś spróbować nieco przeredagować sposób w jaki zwracają się do siebie bohaterowie sceny. To że są braćmi zasugerowałbym jakoś delikatniej, np. w którymś ze zwrotów, jednak raczej nie w formie wołacza, a jako wynikające z kontekstu. - "Siedziby organów" - ja wiem o co chodzi, Ty również, niemniej jednak rozhukany czternastolatek może mieć tutaj dość dziwaczne skojarzenia, których polityczniej byłoby nie przytaczać na forum :) Sądzę że równie zgrabnie komponuje się tutaj np. "ośrodki władzy", "posterunki gwardii" itd... BTW - mam nadzieję, że nie masz za złe tak otwartej dyskusji na temat, bądź co bądź, Twojego utworu.

Koncepcje plastyczne i realizacja - godne podziwu. Wbrew sobie mam tu niewiele do powiedzenia, jestem pod wrażeniem potencjału który w sobie nosisz. Rzeczywiście, to co piszesz Nordenie odnośnie scenariusza, zdaje mi się być najważniejszym w animacji czy filmie. Układ scen, szybkie i dynamiczne ujęcia, ciekawe kadrowanie - to robota ludzi związanych z grafiką / plastyczną stroną filmu - i tutaj siłą rzeczy nic nie napiszę bo nic nie wiem na ten temat. Mogę jedynie napisać, że z mojego punktu widzenia jedną z najistotniejszych rzeczy jakie dzielą filmy na dobrze sprzedające się i te sprzedające się gorzej są umiejętnie sprzedane emocje. Wydawałoby się - truizm. Widz chce oglądać film z jakiegoś powodu. Zazwyczaj ogląda film nie dlatego żeby podziwiać z rozdziawioną paszczęką geniusz twórcy przez duże "T", ale żeby się rozerwać. Pokarmić małego demona, który drzemie w każdym z nas. Możnaby zabawić się w skatalogowanie emocji jakie drzemią w różnych dziełach popkultury - książka czy film, nieistotne - i ukazuje się pewien ciekawy schemat. Wiele z najgłośniejszych sukcesów komercyjnych, chociażby "Star Wars", "The Matrix", "Harry Potter" zdaje się żerować na podobnym schemacie. Silne utożsamienie odbiorcy z głównym bohaterem, w połączeniu z huśtawką emocjonalną. Bardzo często wykorzystuje się mechanizm zemsty w połączeniu z jakimś rozwojem zdolności / umiejętności głównego bohatera - najczęsciej nadnaturalnych. Dzieje się tak dlatego, że w gruncie rzeczy podświadomość to mały. prymitywny bobas który lubi być bezwstydnie chwalony i głaskany. W dodatku zazwyczaj jest w tym wyjątkowo bezkrytyczny.

Kolor kolorem - Urbanboogie dobrze mówi. Ja głównie przemyślałbym gdzie jest horyzont. Nie umiem przełknąć braku horyzontu na ilustracji, chociaż - on wcale nie musi się na niej znajdować. Ale być w sensie wpływu na przestrzeń - musi. Dlatego przekonuje mnie malarstwo Beksińskiego, bo chociaż deformuje i eksperymentuje prawie z wszystkim, w większości obrazów sprzedaje mi przestrzeń jak rzeźbiarz albo architekt.

jokov, chociaż prace serio i rotcore też mi się podobają

Jokov, bardzo ciekawe - masz mój głos. A teraz może ktoś postawi sondę ? Bo zdaje się, że pajęczyną obrośniemy czekając na kolejne obrazki... Ja bym postawił, ale nie wiem jak to zrobić :]

Bez zbytniego naciągania powiem, że ten dżentelmen w kapeluszu wyszedł całkiem fajnie. Widać dużą różnicę w stosunku do wcześniejszych prac.

No jak na reniferu, to rozwaliłu. Zdecydowanie. Czyli to takie post-renifer-beingsy. Wirtualne renifery znaczy. Przepraszam, reniferu. Pierwsza praca wygląda na zwyczajną pozytywną, klasyczną kartkę świąteczną i gdybym taką dostał to zaakceptowałbym ją jako normalny element popkultury, nie wyróżniający się ani pozytywnie ani negatywnie. Kartka jak kartka. Druga mniej klasyczna, ale też i mniej przekonująca. Może zaczynam myśleć schematami ?

Nie no, rewela... Ciśnij dalej, bo już widać że warto.

Jeśli już jesteśmy przy "to mi się kojarzy z"... ... to mi to się kojarzy z malarstwem Hieronymusa Boscha :)

Pewnie nie tylko Ciebie to zmyliło Levan, więc ja tam nie mam nic przeciwko temu żeby np. w ramach wyjątku dać szansę jeszcze do dziś do północy a potem zrobić głosowanie. Niech jakiś mod zadecyduje :)

Słusznie. Trafisz na decydenta który będzie miał niewielkie pojęcie o specyfice twojej roboty i masz przechlapane. Kącik humoru (wątpliwego): - Wczoraj wykonał Pan całą pracę w 3 godziny, a dzisiaj ma Pan nieco mniejszy format i po 5 godzinach twierdzi Pan, że wykonał zadanie zaledwie w 50%. Jestem bardzo zawiedziony Pana postawą Panie Regnarze, jeśli to będzie się powtarzać to będziemy musieli przemyśleć od nowa naszą formułę współpracy. - Stefan, wiesz że ten Regnar zrobił nam wczoraj materiały w 3 godziny ? Myślę, że jak mu przykręcimy śrubę i powiemy, że mamy kontakt z grafikiem, który zadeklarował się to zrobić w połowę tego czasu za dwa razy mniejsze wynagrodzenie, to dziś Regnar zrobi te swoją pracę w 2 godziny albo mniej.

Co Ty, w sfumato się bawisz ? :D Miło widzieć jakieś zdecydowane światło, fajna bryła wyszła... z resztą, zwykle ładnie wychodzi w Twojej galerii. Cóż nie jestem może na poziomie żeby wydawać arbitralne wyroki, ale w moim odczuciu z osób które się tu pojawiły niedawno (tzn. od kiedy jestem w stanie obserwować to forum) masz wyróżniający się potencjał, przede wszystkim bardzo duże wyczucie przestrzeni i niezle łapiesz proporcje. Nie używasz wiele fajerwerków, stąd może prace nie zyskują głośnego poklasku, ale mają w sobie zauważalną solidność. Imo masz zadatki, pytanie tylko czy starczy Ci pracowitości, bo roboty jeszcze sporo... To oczywiście w żadnym wypadku nie jest jakiś "mentorski ton" jako że ja sam jestem zauważalnie słabszy warsztatowo :) Niemniej jednak, myślę że na takie głośne "trzymanie kciuków" mogę sobie pozwolić.

I wszystkie są na cc ? Skąd ty masz takie źródła ? :)

Tu się trochę kłócą dwie rzeczy - jedna sprawa - ekstra sprawa umieć utrzymać się w dowolnej stylistyce - w tym wypadku w stylistyce fotki którą się obrabia - by umieć do niej domalować dowolne rzeczy bez dostrzegalnej różnicy... W wypadku foty jest to jednak na oko dość trudne, a już prawie na pewno - mocno pracochłonne... Z drugiej strony - racje ekonomiki czasu - mam wrażenie, że używanie fot gdzie się da jest raczej racjonalnym wyjściem. Jednak w momencie kiedy jest oczekiwana dokładnie taka a nie inna scena, a akurat ciężko znależć odpowiednie materiały bez jakiejś dawki malowania się nie obejdzie... Im większym skillem się dysponuje w tym zakresie tym lepiej... Z grubsza rozumiem co ma na myśli ola-f i w sumie myślę sobie, że człowiek umiejący namalować albo zrobić w 3d coś tak żeby nie kłóciło się to z ogólną stylistyką sceny będzie bardziej poszukiwany niż taki, który tylko kleli foty... Ale to moje gdybanie...

ale nic nie widać ? :P

W sumie to masz rację. Nie zawsze można liczyć, że się coś na googlach znajdzie :D

I am a man who walks alone And when I'm walking a dark road At night or strolling through the park When the light begins to change I sometimes feel a little strange A little anxious when it's dark Fear of the dark, fear of the dark... Ja tak klasycznie - strach przed ciemnością...