tymko

hej Damus na tej fotce http://img329.imageshack.us/my.php?image=1965fordcobraconvertiblemotor402x302rp5.jpg jest takie fajnie coś co trzyma okablowanie (takie niebieskie) może by się przydało. Ale to głupotka to jak tam chcesz. Naprawdę jestem pod wrażeniem!

dobry pomysł! chętnie się dołączę! a może by tak zacząć od początku czyli od rozwoju dziecka krok po kroku i wstawialibyście np. prace swoich dzieci. Takie przykładowe bazgroły - podobno dziecko do drugiego roku życia bazgroli nieświadomie, potem zaczyna rysować ze świadomością, i może przydało by się parę rysunków takiego np. roczniaka, potem dwu latka itd. to by mogło troszkę wyjaśnić sprawę rysowania a wątek by był jak najbardziej edukacyjny. Chętnie pooglądam takie rysunki. Potem przeszlibyście do swoich prac. Zresztą jak chcecie.

he he Rytm'Blues powiadasz - ok zaraz wrzuce obrazki ( niestety słaba jakość ) Na początek obrazy całość wysokość ok 4m szerokość ok 6m. ją to fotki obrazów połączone później w Photoshopie. ( jak znajde zdjęcie z wystawy to wrzuce, troche inaczej to wygląda, ale podobnie) instalacja-mobil i jszcze slajdy:(wydruki na folii)

dla wytłumaczenia jest to podróż pociągiem ze stacji Lublin do stacji Kraków. Umieszczam pierwszą część pracy pisemnej, która jest notatką z podróży. LUBLIN: Dane: 1. Liczba ludności: 355000 2. Powierzchnia: 147 km2 3. Wyjazd: 16:13 Obraz: 1. Technika: olej na płótnie 2. Format: 220cm x 60cm 3. Ikonografia: Drzwi wejściowe do wagonu. 4. Warstwa formalna: Dominantą obrazu jest poręcz o dużym kontraście wyłaniająca się ku wsiadającemu. Kompozycja ma na celu wyrazić dźwięk gwizdka sygnalizującego gotowość do podróży. 5. Treści ideowe: Początek podróży Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Dookoła słyszę szum krzątających się ludzi. Chodzą to tu to tam stukając obcasami o kamienne płyty posadzki. Echo roznosi się po wnętrzu wysokiego holu stacji. Rozmawiają półgłosem. Nie wiadomo skąd dolatuje krótka melodyjka powtarzająca się co jakiś czas. Jakiś głos zapowiada przyjazd pociągu. Teraz parę słów pożegnania. Przenikliwy gwizd. 2. Sfera wizualna Pociąg stoi gotowy do odjazdu. Idę w stronę wagonu do którego będę wsiadał. Zatrzymuję się przed otwartymi drzwiami, które zapraszają do wnętrza. Odwracam się do niej, spoglądam na jej twarz i oczy które zwilgotniały, łza spłynęła w dół po policzku rozmazując lekko, przed chwilą położony makijaż. Odwracam się w kierunku drzwi wagonu, widzę przed sobą schody. Po prawej nieco wyżej uchwyt z metalową rurką, w głębi przedsionek i korytarz prowadzący do przedziałów. Wdrapuję się na małe metalowe schodki. Zamykam za sobą drzwi, patrzę przez lekko zmatowioną szybę. 3. Sfera uczuciowa (sfera uczuciowa ma charakter zbyt osobliwy więc wykasowałem) NAŁĘCZÓW: Dane: 1. Liczba ludności: 5100 2. Powierzchnia: 62 km2 3. Wyjazd: 16:33 Obraz: 1. Technika: olej na płótnie 2. Format: 200cm x 20cm 3. Ikonografia: Drzwi prowadzące na korytarz wagonu, z lewej strony od dołu ku górze rysuje się kształt uchwytu. Za szybą wyłania się korytarz. 4. Warstwa formalna: Kompozycja pionowa o dużym kontraście kolorystycznym. 5. Treści ideowe: Kompozycja ma wyrażać pierwszy ruch i pierwsze szarpnięcia pociągu- mocne i gwałtowne. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Lokomotywa szarpie wagonami. Koła zaczynają toczyć się po szynach. Stal o stal trze wydając piskliwe dźwięki. Piski, stukoty, szarpnięcia towarzyszą poruszaniu się pociągu. Wagony wprawione w ruch przemieszczają się po szynach raz szybciej raz wolniej nabierając rozpędu. Szarpiąc wagonami, lokomotywa przyśpiesza. Otwieram skrzypiące drzwi, stukam obcasem. Kroczę do przodu. 2. Sfera wizualna Ostatnie spojrzenia w jej kierunku, sylwetka staje się niewyraźna, prawie nie do rozpoznania. Odwracam się w kierunku drzwi prowadzących na korytarz. Drzwi te oszklone są dużą szybą. Z lewej strony znajduje się aluminiowy uchwyt. Na szybie naklejono cyfrę dwa informującą o klasie wagonu, którym pasażerowie podróżują. Otwieram wahadłowe drzwi i wchodzę w podłużny korytarz. PUŁAWY MIASTO: Dane: 1. Liczba ludności: 54200 2. Powierzchnia: 50 km2 3. Wyjazd: 16:47 Obraz: 1. Technika: olej na płótnie 2. Format: 210cm x 48cm 3. Ikonografia: Korytarz wagonu 4. Warstwa formalna: Kompozycja dynamiczna organizowana światłem i przestrzenią. 5. Treści ideowe: Obraz ma wyrażać ruch wagonów przy zmianie toru. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Rozpędzone wagony przesuwają się względem siebie zmieniając tor. Wydają wrzaskliwe dźwięki, jakby zaraz miały pęknąć na pół. Koła piszczą dźwiękiem trąc o wyprofilowaną stal, przetaczając się z toru na tor. Wahadłowe drzwi skrzypią, wyciszając się stopniowo. Otwieram przedział szurając suwanymi drzwiami. 2. Sfera wizualna Długi korytarz rozświetlony oknami umieszczonymi po prawej stronie, ciągnie się jak tunel. Rozglądając się za wolnym miejscem widzę twarze różnych ludzi. Ubrani w przeróżną odzież, jedni urzędowo, inni swobodnie. Spoglądam na wolne miejsce tuż obok okna, otwieram przedział i wchodzę. PIONKI ZACHODNIE: Dane: 1. Liczba ludności: 22000 2. Powierzchnia: 18 km2 3. Wyjazd: 17:43 Obraz: 1. Technika: olej na płótnie 2. Format obrazu: 210cm x 40cm 3. Ikonografia: Widok zza okna przedziału. 4. Warstwa formalna: Kompozycja horyzontalna statyczna, rytmiczna. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża dynamiczny ruch i przestrzeń. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Szamotam się z plecakiem, z hukiem rzucam go na aluminiową półkę. Siadając uginam sprężyny w siedzeniu, które wydają dźwięki giętego stalowego drutu. Rozpędzony pociąg stuka rytmicznie kołami o złącza szyn. „Stuk Stuk , stuk stuk” powtarzając swój rytm. 2. Sfera wizualna Wchodzę do przedziału, ściągam swój granatowy plecak z ortalionu i wrzucam go na półkę znajdującą się nad siedzeniem. Ściągam letnią kurtkę i wieszam ją na wieszaku. Spoglądam na okno. Rama okienna i okno w przedziale wyświetla ruchomy obraz niczym ekran kinowy. Najbliższy plan rozmazany zupełnie, na dalszym jawią się przeróżne sylwety zabudowań i zieleni. Plan daleki jakby nieruchomy. Wysokie drzewa co chwilę przysłaniają słońce tworząc wrażenia włączonego stroboskopu. RADOM: Dane: 1. Liczba ludności: 232600 2. Powierzchnia: 111 km2 3. Wyjazd: 18:11 Obraz: 1. Technika: olej na płótnie 2. Format obrazu: 220cm x 56cm 3. Ikonografia: Stolik oblany blaskiem zachodzącego słońca. 4. Warstwa formalna: Róże i czerwienie u góry, powtarzające się rytmy, dynamika, multiplikacja form. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża ekspresję przestrzeni, kołysanie wagonów. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Koła nie przestają stukać, od czasu do czasu kołyszący wagon wydaje przeróżne dźwięki. Z oddali słychać nadchodzącą, przeszła stukając szpilkami o podłogę. Jakiś mężczyzna z naprzeciwka szeleści gazetą. Komuś dzwoni telefon i zaczyna się długa rozmowa. Niewiadomo skąd słychać znajomą melodię. Ktoś dostał wiadomość i szura przeszukując torbę. Komuś w oddali pieniądze rozsypały się na podłogę dźwięcząc głośno. 2. Sfera wizualna Za oknem słońce zmierza ku zachodowi. Zerkam na małą półkę koło okna na której zaraz położę kanapkę, którą przygotowała mi Ona. Wszystko się rusza, wagon kołysze się jak statek na wzburzonym morzu. Po chwili kołysanie ustaje. Stawiam na stoliku sok i kanapkę. 3. Sfera uczuciowa (tu zastawię) Ostatnia wędrówka po starówce Lublina oblana była blaskiem właśnie takiego słońca. SKARŻYSKO KAMIENNA: Dane: 1. Liczba ludności: 53000 2. Powierzchnia: 45 km2 3. Wyjazd: 18:59 Obraz: 1. Technika: olej na płótnie 2. Format obrazu: 210cm x 44cm 3. Ikonografia: Rama okienna przedziału, ostatnie promyki słońca. 4. Warstwa formalna: Kompozycja pionowa, przedmiot rozbity, odmaterializowany. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża lekkość i złożoność myśli. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Słychać otwieranie drzwi i trzask kasownika do biletów, dźwięki te są coraz głośniejsze. Z oddali coraz bliżej i głośniej rozbrzmiewa z przeraźliwym piskiem, syrena przejeżdżającego z przeciwka pociągu. Szum pędzącego powietrza po chwili ustaje. Pani z boku otwiera z impetem okno głośno trzaskając metalową materią. 2. Sfera wizualna Słońce kryje się za horyzontem, widać jeszcze ostatki blasku. Wpatruję się z zaciekawieniem na nieco zbrudzoną i rdzawą ramę okna. SUCHEDNIÓW: Dane: 1. Liczba ludności: 9400 2. Powierzchnia: 74 km2 3. Wyjazd: 19:09 Obraz: 1. Technika: rysunek ołówkiem na papierze 2. Format obrazu: 200cm x 28cm 3. Ikonografia: Litery wiersza Juliana Tuwima pt. „Lokomotywa” 4. Warstwa formalna: Abstrakcyjna płaska kompozycja liternicza 5. Treści ideowe: Kompozycja jest zmierzchem, łączy dzień z nocą, realizm z abstrakcją. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa „Stoi na stacji Lokomotywa..” 2. Sfera wizualna Za oknem nastaje zmrok. W przedziałach zapalają się światła. Pani z naprzeciwka wyciąga dziecku kolorowo ilustrowane wiersze Juliana Tuwima. Dostałem wiadomość, czytam tekst składający się ze 169 znaków. KIELCE: Dane: 1. Liczba ludności: 212600 2. Powierzchnia: 109 km2 3. Wyjazd: 19:39 Obraz: 1. Technika: rysunek węglem na papierze 2. Format obrazu: 220cm x 52cm 3. Ikonografia: Szyba zamieniająca się w lustro i odbijająca wnętrze. 4. Warstwa formalna: Kompozycja statyczna walorowa. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża spokój i harmonijne rytmy. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Zaczyna kropić deszcz. Zdezelowane okno samoistnie się otworzyło. Krople deszczu wpadają do środka cicho stukając o szybę i blat małego stolika. Powietrze głośno szumiąc wpada do środka. Mijane słupy trakcyjne świszczą, jeden po drugim w jednostajnym rytmie. Kobieta z pod okna zapala papierosa od zapalniczki wydającej dźwięki tarcia metalu o kamień. Wydmuchuje dym z ust. 2. Sfera wizualna Na zewnątrz jest coraz ciemniej. Wpatruję się w szyby, które nabrały lustrzanych właściwości. W nich odbija się wnętrze przedziału. Od czasu do czasu odbity obraz przerwany jest światłem mijanych latarni. JĘDRZEJÓW: Dane: 1. Liczba ludności: 17700 2. Powierzchnia: 1256 km2 3. Wyjazd: 20:14 Obraz: 1. Technika: rysunek węglem na papierze 2. Format obrazu: 210cm x 36cm 3. Ikonografia: Otwarte drzwi i okno 4. Warstwa formalna: Kompozycja statyczna harmonijna. Rytmika pionów i poziomów 5. Treści ideowe: Obraz wyraża ruch pociągu zbliżającego się do stacji. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Słyszę rozmowy i śmiech. Pan o lasce wzdycha łapiąc głęboko powietrze. Pociąg szumi, zbliża się do stacji, zwalnia. Wychodzę z przedziału szurając drzwiami. 2. Sfera wizualna Otwieram drzwi przedziału. Zakładam plecak i wychodzę. SĘDZISZÓW: Dane: 1. Liczba ludności: 6800 2. Powierzchnia: 145 km2 3. Wyjazd: 20:29 Obraz: 1. Technika: rysunek węglem na papierze 2. Format obrazu: 200cm x 24cm 3. Ikonografia: Fragment korytarza wagonu 4. Warstwa formalna: Kompozycja dynamiczna, mocne kontrasty światła i cienia, ekspresyjna kreska. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża piski hamujących kół. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Ludzie przygotowują się do wysiadania, krzątając się i szurając swoimi bagażami. Dookoła słychać trzaskanie drzwiami. Pociąg piszcząc hamuje. Przeraźliwy pisk przeszywa na wskroś. 2. Sfera wizualna Podążam korytarzem do wyjścia, otwieram wahadłowe drzwi. MIECHÓW: Dane: 1. Liczba ludności: 11700 2. Powierzchnia: 676 km2 3. Wyjazd: 20:51 Obraz: 1. Technika: rysunek węglem na papierze 2. Format obrazu: 210cm x 32cm 3. Ikonografia: Pochlapane okno. 4. Warstwa formalna: Kompozycja dynamiczna, pełna kontrastów światła i cienia. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża ostatnie szarpnięcia wagonami, ostatni ruch. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Ostatnie szarpnięcie wagonami. Pociąg staje, pisk ustał. 2. Sfera wizualna Patrzę na ochlapaną szybę. Pociąg zatrzymuje się na stacji. Rozświetlony peron mnóstwem halogenowych lamp rozjaśnia korytarz. KRAKÓW: Dane: 1. Liczba ludności: 740500 2. Powierzchnia: 1229 km2 3. Przyjazd: 21:25 Obraz: 1. Technika: rysunek węglem na papierze 2. Format obrazu: 210cm x 64cm 3. Ikonografia: Otwarte drzwi wagonu 4. Warstwa formalna: Kompozycja pionowa i diagonalna, potraktowana realistycznie. 5. Treści ideowe: Obraz wyraża koniec podróży. Wrażenia z podróży: 1. Sfera dźwiękowa Otwieram z hukiem nienaoliwione drzwi i wysiadam. 2. Sfera wizualna Otwarte drzwi wagonu, dookoła jasność. 3. Sfera uczuciowa (tu też zostawię) Wychodzę w jakąś nieznaną przestrzeń. Nie ma o czym mówić...

nie bijcie za posty jeden po drugim, ale tak będzie lepiej, są to różne zagadnienia więc wstawiam je osobno. PRZEDMIOT Jednym z ważnych zadań jakie sobie postawiłem, tworząc moją pracę, było opanowanie przedmiotu, złapanie go i za jego pomocą przekazanie interesujących mnie treści. Przedmiot pokazuję w konwencji realistycznej ponieważ chcę ukazać jego realność. Wybieram przedmioty banalne, zwyczajne, lekceważone przez ludzi. Próbuję je „odnaleźć”, opisać, nadać im konkretne znaczenie, nie jakieś nowe lecz oczywiste. Przedmioty łączę ze zdarzeniami i dźwiękami równie zwyczajnymi i banalnymi jak one. Słowo „podróż” -widzę tuzin elementów trybików, nagą klamkę, stal, szkło, aluminium, brudne ściany z laminatu. albo zresztą żeby się nikt nie czepiał. PRZESTRZEŃ - RUCH Celem mojej kompozycji nie jest ukazanie przedmiotu w statycznej przestrzeni, ale poddanie statycznych przedmiotów „działaniu” dynamicznej przestrzeni aby uzyskać efekt ruchu całości. Działanie to obrazuję przez rytm w całości kompozycji zróżnicowany poziomami i skosami, ale najczęściej występujący w układach pionowych. Przestrzeń jest dla mnie ruchem pionowym, raz kurczącym się a raz rozszerzającym. Chciałem aby kompozycja przestrzeni mojej pracy choć w poszczególnych obrazach otwarta, była całością zamkniętą. Przez ten kontrast zamknięcia i otwarcia chciałem wywołać wrażenie ruchu. Przestrzeń ta ma być raz ciężka, realna, przedmiotowa jak przestrzeń wnętrza wagonu, innym razem lekka, atmosferyczna jak ta widziana zza szyb pędzącego pociągu. Jeszcze innym razem ma być gwałtowna, napięta, jakby pęknięta. Chciałem przez nią pokazać pustkę bez dna dziurę. CZAS Problemem z którym chciałem się zmierzyć jest czas. Obrazuję go „rzucając” zdarzenia, przedmioty, graficzne symbole, w określonej kolejności, od momentu ruszenia pociągu poprzez otwieranie drzwi korytarza, aż do ostatniego ruchu pociągu po koniec podróży. Inspiracją dla mnie jest film, w którym wykadrowane obrazy nie są zamknięte i czytelne, a dopiero wszystkie razem tworzą całość dziejącą się w czasie. Ważnym jest aby tę kompozycję czytać w całości a nie poszczególne jej części. Należy ją widzieć jako całość dynamiczną, gdzie pierwsze obrazy są widziane z ostatnimi. BARWA I ŚWIATŁO Ponieważ barwa w malarstwie jest dla mnie najważniejszym środkiem artystycznego wyrazu, nie mogłem jej pominąć. Barwą i światłem chcę wydobywać przedmioty z mroku, określać ich kształty, potęgować działanie przedmiotów, ruchu i przestrzeni, budować nastrój. Inaczej traktuję barwę w malarstwie, gdzie przestrzeń budowana jest kolorem, wzajemnymi ich oddziaływaniami, a inaczej w rysunku gdzie barwa jest walorem, kontrastem światła i cienia budowanym kreską. Chciałem aby istotny wpływ na barwę miało światło, którego intensywność określa dzień, zmierzch i noc. W silnym oświetleniu światła dziennego barwy są szczególnie jaskrawe i te mają na nas działać swym ciepłem. A te jaskrawo świecące w mroku nocy sztuczne światła wywoływać mają niepokój. Kiedy barwy zmieniają się, szarzeją, zmienia się także ekspresja. Chciałbym aby w mojej kompozycji kontrasty barwne, ciepłe i zimne, czerń i biel, współgrały z zamierzoną dynamiką całości. FAKTURA Fakturą chciałem sprawić aby przedmiot stał się cięższy, bardziej realny, rzeczywisty. Stąd realnie widziane przedmioty, malowane są ciężej fakturalnie grubo, inne wchłonięte przez przestrzeń namalowałem lżej, swobodniej, laserunkowo. Zastosowane różnice mają współgrać z kontrastowością całości kompozycji.

Postanowiłem podzielić się z wami moim dyplomem, zacznę więc od opisu, który nieco wyjaśni kilka spraw. Prace dyplomową pokażę na końcu. II.OPIS I DOKUMENTACJA PRACY DYPLOMOWEJ KOMPOZYCJA: W swojej pracy wykorzystuję różne media: malarstwo olejne, rysunek węglem, rysunek ołówkiem oraz instalację. Każde z tych mediów odgrywa swoją rolę i ma określony cel. W technice malarstwa olejnego wyrażam ciepło i jasność dnia. Noc z jej mrokiem kontrastem świateł i cieni, chłodem pokazuję za pomocą rysunku węglem. Zmierzch jako łącznik dnia z nocą wyrażam za pomocą kompozycji literniczej w technice rysunku ołówkiem. W tym celu wykorzystałem płaszczyznę litery jako plamę, oraz kreskę i kontur, które łączę razem scalając kompozycję w jedną całość. Na głównej kompozycji wyświetlone zostaną abstrakcyjne obrazy wyrażające emocje, wrażenia oraz ślady dźwięków podróży. Slajdy będą pokazane w 3 odstępach czasowych dodając kompozycji ruch optyczny. Narzucony obraz będzie przysłaniał i odsłaniał niektóre partie kompozycji przez co za każdym razem będzie ona inna. Zestawiam obok siebie fragmenty rzeczywistości zastanej w wagonie. Ukazuję to co zobaczyłem, formy, przedmioty, wręcz wyrwane z rzeczywistości takie jak drzwi, klamki, szyby. Świat realny łączę ze światem abstrakcji, świat widziany łączę ze światem emocji –światem który słyszę, który odczuwam, przeżywam. Wszystkie te światy chciałem połączyć w jedność. Świat dźwięków i emocji przedstawiam za pomocą instalacji. Jest ona pewnego rodzaju mechanizmem – mobilem, który wprawiony w ruch sprężyną porusza tryby, obracające kołem z przeźroczami. Do instalacji użyłem metalu, aluminium oraz pleksi by nadać formie lekkość i świetlistość obrazującą niematerialność ruchu. Elementy mechanizmu są umieszczone pomiędzy płytami z pleksi jakby zawieszone w powietrzu. Kręcą się w różne strony rytmicznie wydając ciche dźwięki. Wprawione w ruch koło z przeźroczami na chwilę zatrzymuje się, po czym znów poruszone obraca się zmieniając wyświetlone przeźrocze na kolejne. Ruch ten chciałem uchwycić w coś materialnego, rzeczywistego, stąd wybrany materiał. Elementy miedziane metalowe poruszające się ruchem kinetycznym są równie materialne jak aluminiowa rama. Stanowią kontrast ruchu i statyki. Rysunki umieszczone w instalacji to swego rodzaju, graficzna partytura dźwięków z podróży. Każdy jej fragment nawiązuje zarówno do przebytej trasy od stacji do stacji jak i do obrazów głównej kompozycji. Na rysunkach tych umieszczone są zapisy graficzne mniej lub bardziej ważnych dźwięków, od gwizdu poprzez skrzypienia, stukoty, huki, szumy, głos dziewczynki czytającej wiersz, do pisku hamujących stalowych kół. Abstrakcyjne rysunki tworzą również graficzny zapis wrażeń, od ruchu pierwszego szarpnięcia wagonów, poprzez otwieranie skrzypiących drzwi, recytację wiersza Tuwima, do zatrzymania pociągu na stacji. Całość kompozycji jest subiektywnym obrazem świata widzianego, odczuwanego i słyszanego.

Te dwa wiszą w Lublinie w galerii Nokturn na ul. Chopina, można je tam na żywo oglądnąć no i oczywiście kupić.

Od kąd pamiętam, - całe dzieciństwo + 5 lat liceum + 5 lat ASP i trochę po. no to jeszcze dorzucam dwa;

dorzuce jeszcze rysunek: "partytura-podróż" jest to swego rodzaju zapis dźwięków z podróży pociągiem - konkretnej podróży, która maiła miejsce kilka lat temu. Może kiedyś o niej opowiem. Na temat włąśnie tej podróży powstał mój dyplom na ASP.

Właśnie zaczynam nowy portret narazie taki temat mi się spodobał. Pozdrawiam i zapraszam! wrzucam jeszcze parę olejków. Martwa natura Okno Ciche życie

Dzięki za posty! Podziwiam fantazje grafików komputerowych i ten świat niezwykłych stworów, alianów i innych dziwactw. Natomiast sam wolę rysować czy malować to co widzę. W swoich pracach zazwyczaj poruszam inny problem niż tylko wierne odtworzenie rzeczywistości, czasem jest to oddanie samego nastroju, chwili, światła. Niektóre moje prace są jedynie zapisem dźwięku i emocji. Jak zechcecie to kiedyś mogę umieścić tu swoją pracę magisterską (fragmenty) poświęconą właśnie temu problemowi. Ale to już inna bajka. Prace które tu umieszczałem te grafiki komputerowe to taka forma szkicu, próba doskonalenia warsztatu, jak i poznanie techniki cyfrowej. I nawet mi się taka forma cyfrowego malowania spodobała i nie zamierzam z niej rezygnować. A co do perspektywy to macie rację troszkę się wierciłem podczas rysowania i lekki ruch głowy mógł spowodować że ta perspektywa się zmieniła, a później jakoś tak zapomniałem skorygować i poprawić. Troszkę kieliszek był brudny stąd to wrażenie plastiku. WWWoj-miałem już taki pomysł he he może kiedyś zrobię tak.

misiekhc dzięki za radę myślę że masz rację i pewnie popracuję trochę z painterem.

Ale jesteście! ja tu czekam i czekam, myślałem że będzie więcej komentarzy, Nie lubicie wódki? Szczerze to ja jej nie cierpię na samą myśl wypicia takiego kielonka mnie skręca. Ale inne trunki to lubię (piwko jest super i winko też ) Tak naprawdę to w kieliszku była woda (dużo tu młodzieży więc nie chciałbym demoralizować ) Napiszcie swoje uwagi, cokolwiek bym wiedział czy chcecie moje prace oglądać czy nie. Za niedługo wracam do innego wątku na vipie. Pozdrawiam!

czekam z niecierpliwością na finał

No to chlup czas picia 6 godzinek. tutek : narzędzia te same co wyżej. (bez fotek i teksturek) NA ZDROWIE!!!

ok dzieki. Dla wyjaśnienia nie cudowałem tylko każdy por każdą fałdkę, zmarszczkę itd. rysowałem zwykłym pędzlem. Dorzucam jeszcze pień. mniej więcej historia pracy nad porami wyglądała tak:

Dzięki za komentarz Cpt.Obvious, ciesze się że to właśnie ty coś napisałeś, ostatnio nawet oglądałem twoje prace i byłem zauroczony. Zobaczę może jeszcze coś poprawie. Nie wiem o co ci chodzi z tymi teksturami i tym jechaniem z fotami jak pisałem wyżej nie używałem tekstur ani fot. Co do koloru to się zgodzę że troszkę coś z nim przekombinowałem. Oświetlenie było takie od żarówki więc takie było w rzeczywistości. Napisz mi jak możesz te ustawienia leveli bo próbuję uzyskać te artefakty i mi coś nie idzie. Dorzucę jeszcze wrsję walorową. Zrobiłem tutka krok po kroku, tylko wziąłem sobie za obiekt kieliszek. Jak chcecie to wrzucę, ale pod warunkiem że nie będziecie mi już wmawiać że używałem fotki czy teksturki. Jeszcze nawet nie wiem jak to się robi he he, musze poznać tą technikę może mi się przyda kiedyś. Pozdrawiam!

obiecałem komentarz no wydaje mi się że nagroda sama mówi za siebie.

jestem pod wrażeniem, strasznie pędzisz z tym silnikiem do przodu. Aż miło popatrzeć.

łyżkę też robiłem bez fotek. Ostatnio byłem na plenerze. Namalowałem taki obraz- dyptyk: nie chodziło mi o wierne odwzorowanie okna, skupiłem się na złapaniu nastroju, światła dnia i nocy. Na namalowanie tego obrazu miałem zaledwie 3 dni,

Kurcze hindus nie wiem co napisać. Nie musisz mi wierzyć. Ale po co miałbym kłamać? to w oku też narysowałem. link do troszkę większego - http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/pelny/28d149c81a2d980a.html no i nie wiem czy tak by wyglądała fotka - http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/pelny/e3e8ac17e476333f.html

technika - nic nowego. Lusterko w łapę i zamiatamy na tablecie. Najpierw ogół czyli proporcje, szerokie plamy budujące formę, potem coraz bardziej szczegółowo. Nie używałem żadnych innych narzędzi tylko Brush Tool, czasem Smudge Tool oraz Dodge tool i Burn tool. Ten rozbielony to Brightness/Contrast. Najpierw zerkam w lusterko potem na monitor i rysuje. Tyle.

ładny modelik!

Znowu cos wymodziłem- kontynuacja tematu autoportret. Tym razem troche odszedłem od kredek i poszedłem w głaskanie, ale może troche te kredkowe za bardzi sierść przypominają. Dziś nie miałem przemiany w wilkołaka i daje takie: Dzięki za momentarze! Pozdrawiam! PS. Czekam na tytuły do martwej natury. (To taka zabawa w skojarzenia) Photoshop+tablet+lusterko

kurcze rysowałem o zachodzie słońca i zapomniałem że to pora przemiany.