Skocz do zawartości

elvis-pl

Members
  • Liczba zawartości

    9
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Zawartość dodana przez elvis-pl

  1. elvis-pl

    Rotacja PCloud w animacji

    Może trochę inaczej sformułuję pytanie: czy jest możliwość wyizolowania/wyodrębnienia emitera z globalnego układu współrzędnych np "zamykając" go w odrębnej przestrzeni którą można dowolnie przesuwać lub obracać. Chodzi mi oto, by poruszenie emitera w globalnym układzie przesuwało nie tylko jego samego, lecz także wyemitowane cząstki (np.: podnoszona do ust szklanka z napojem gazowanym, szklanka jest tym lokalnym układem), podczas gdy ruch w lokalnym układzie zmieniałby tylko kierunek wyrzucania cząstek (np rzymskie ognie trzymane w dłoni).
  2. elvis-pl

    Rotacja PCloud w animacji

    No to problem - scena składa się z kilkunastu obiektów a poza tym kamera ma już przypisaną animację... :/
  3. Witam Czy istnieje możliwość animacji obrotu systemu PCloud poprzez narzędzie Select and Rotate?? Jeśli nie, to czy możliwe jest jakiekolwiek wykonanie obrotu tych cząstek np. o 90° w animacji? Dziękuję za odpowiedź
  4. Od jakiegoś czasu pracuję nad sceną która przedstawia bardzo urozmaiconą krainę (trochę gór, roślinność itp.). Zastosowałem tam system daylight (mr sun, mr sky). Wszystko wygląda bardzo zadawalająco, jednak od pewnego czasu spać mi nie daje jedna sprawa. Kiedy wrzucam do sceny efekty atmosferyczne (fog, volume fog), to niezależnie od barwy jaką im nadam mają kolor czarny :/ Wprawdzie chciałbym wprowadzić trochę mroczności do mojej krainy ale bez przesady :) Czy można coś z tym zrobić??
  5. Temat na pograniczu lighting'u i teksturowania. Jesli tu nie pasuje, prosze o przeniesienie. Mam stworzony materiał który ma ustawiony współczynik self-illumination na 100. Materiał jest przypisany do obiektu którego-w wielkim skrócie-przekrojem jest koło. W scenie jest tylko jedno światło (targed direct-ray traced shadow). Czy istnieje jakaś możliwość, by self-illumination "świecił" się tylko w momęcie wejścia obiektu w promienie światła? Od razu muszę stwierdzić, że self-ill. jest zabiegiem jak najbardziej świadomym i celowym, niestety potrzebuję go tylko w momęcie oświetlenia obiektu. Pozdrawiam
  6. Problem powodował modyfikator Displacement Approx. Usunięcie go ze stosu spowodowało prawidłowe wyświetlanie mapy, niestety ufekt uboczny jest taki, że szczegółowośc modelu zostawia sporo do życzenia...
  7. Witam Na stronie: http://www.the123d.com/tutorial/3dsmax3/explode01.shtml znajduje sie bardzo ciekawy tutek pokazujacy mozliwosci mapy cellular. Sama prezentacja nie jest moze skomplikowana, choc material jest dosyc rozbudowany. Problem pojawia sie przy kroku 14 i 15. Render nijak ma sie do tego co widzimy na stronie... I teraz pytanie, czy to ja, tworzac material popelnilem jakas gafe, czy moze (prawie ze niemozliwe) znajduje sie blad w tutorialu? Ponizej zamieszczam plik(3ds max9) z moim projektem (znajduja sie w nim dwie proby stworzenia materialu) http://odsiebie.com/pokaz/222804---283c.html
  8. Jeśli chodzi o emiter który tworzy cząstki jako fragmenty obiektu to jedyne co mi przychodzi do głowy to PArray (system cząstek oparty na obiekcie siatkowym). Jednak tu jest problem taki, że nie mamy bezpośredniego wpływu na ruch i kierunek tych cząstek(przynajmniej ja nie wiem jak je okiełznać). Ostatnio wpadł mi do głowy pomysł wykorzystania PCloud’a zastosowanego do Tuby(tuba jako emiter). Uzyskujemy wtedy ładną eliptyczną orbitę z cząsteczkami. Mogłoby to posłużyć do stworzenia pewnego rodzaju tła - cząsteczki robią za „statystów”. W takim układzie tworzymy kilkanaście obiektów które posłużą nam za głównych aktorów w scenie. To one będą animowane by „zbierały” materiał i „powiększały” swoje rozmiary wraz z malejącą ilością cząsteczek w PCloud. Jest to dość proste do zrealizowania, niestety wady tej metody dość skutecznie ją wykluczają: - Wyrzucenia cząstek musi zostać stworzone oddzielnie; - Scena wygląda najlepiej ze sporej odległości. Po przybliżeniu widzimy różnice w budowie i ruchu cząstek. Tak więc albo udoskonalę tą metodę, albo jesteśmy w punkcie wyjścia… btw. na http://yso.mtk.nao.ac.jp/~kokubo/moon/kit/movie.html mozecie zobaczyc mniej wiecej jak to powinno wygladac. Jest tam również stworzona animacja do wglądu...
  9. Witam Choć jestem nowym członkiem forum, a to jest mój pierwszy post, to przeglądam te strony już od dość dawna. Od dość dawna również chodziłem z zamiarem napisania tego tematu. Ale do rzeczy… Od czasów dzieciństwa interesowała mnie animacja (przede wszystkim 2D). Wszystko co robiłem, było skierowane dla mnie i tylko dla mojej satysfakcji. Projekt za projektem rodził się w głowie a wykonanie powierzałem tak dobrze znanemu mi pakietowi Corel oraz (w późniejszym czasie) Macromedia Flash. Aż tu nagle trzęsienie ziemi… Na horyzoncie pojawił się 3ds max 5. Nowy program, nowe możliwości, nowe pomysły. No właśnie, pomysły… za nimi szły również problemy. Chodziło oczywiście o moją… (hmm, czy próżność będzie dobrym określeniem??). Powiedzenie „mierz siły na zamiary” przybiera tu głębszy sens :P Postawiłem sobie za cel honoru stworzenie animacji przedstawiającej….powstanie ziemskiego księżyca. Cała koncepcja jest, wiedza jako tako również, brakuje tylko kilkuset godzin doświadczenia. Przeglądając forum (włączając tutoriale) zebrałem kilka podobnych tematów. Nie chciałem ich kontynuować, bo zrobiłby się niepotrzebny bałagan, dlatego jeśli w przyszłości pojawi się jeszcze jakiś problem związany z kosmosem i tym projektem(mogę być tego pewny), to odpowiednie odnośniki będę umieszczał właśnie tu. Aby wiedzieć dokładnie o co chodzi, polecam zapoznać się z tą lekturą http://pl.wikipedia.org/wiki/Teoria_wielkiego_zderzenia Pierwsza, najważniejsza i chyba najtrudniejsza rzecz: kolizja 2 planet oraz wyrzucenie wielu cząstek w przestrzeń kosmiczną. Założenie jest następujące – po kolizji zostaje wyrzucona ogromna ilość materii, która wchodzi na orbitę. Cząstki zaczynają się ze sobą łączyć w coraz to większe bryły, by po pewnym czasie uformować sferę. Stworzenie impaktu będzie stosunkowo proste, natomiast zrobienie cząstek rodzi wiele pytań, np.: jakiego systemu cząstek użyć i jak go poprawnie skonfigurować? Jak zmusić te cząstki do łączenia się ze sobą? Czy może użyć zupełnie innej techniki? Użytkownik Leru podał bardzo dobre rozwiązanie, ale niestety sprawdzające się tylko w przypadku statycznych projektów. http://www.max3d.pl/forum/showthread.php?t=22117 Co nagle to po diable, dlatego na razie zamieszczam tylko jedno pytanie :) Byłbym naprawdę wdzięczny za sugestie.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Wykorzystujemy cookies. Przeczytaj więcej Polityka prywatności