Thx

a te prace to trening do zmierzenia się, a którego orężem jest wypowiedź plastyczna, z orężem, które już wygrało swoje. Mam po prostu szacunek dla twórczości S. Lema. Dla mnie jest jednym z najwybitniejszych pisarzy drugiej połowy dwudziestego wieku. A najśmieszniejsze jest to, że on wypowiedział się o życiu: człowieku jego problemach i radościach za pomocą najbardziej popkulturowego gatunku literackiego, już wtedy precyzowanego przez specjalistów od literatury: Filologów, Literatów, Literaturoznawców, jako Fantastyka Naukowa. Ale ja się nie znam ja se tylko marze na tablecie, takie hobby Na taki żart mnie naszło, roboczo Uploaded with ImageShack.us

'niepokojem Lemowskim' nazywam problemy egzystencji człowieka jakie Lem opisuje własną formą literacką w swoich książkach. Ja SF a kiedyś Fantastyka Naukowa jako środek wyrazu w plastyce traktuje bardzo poważnie.

dla młodego pokolenia lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych Beksiński wtedy był i teraz też dla nich jest the best. Ja go bardzo szanowałem ale ja wtedy 'niesmaczony' postawą ziomów po fachu(wtedy kumpli z liceum), taka wydumaną...i może przez to miałem dystans do jakości artystycznej mistrza. Po latach miałem okazję zobaczyć paręnaście obrazów Beksińskiego na żywo i potwierdził się mój niepokój, który stworzył mi kiedyś dystans do wartości tej sztuki. Spoko to wrażenie zostawiam sobie ale potwierdzam, że Beksiński jest wybitnym, współczesnym artystą. Dlatego dziękuje Telthona za komplement i pozdro Choć mi imponuje niepokój Lemowski, jego szukam

w małych piórko w dużych pędzel ale tusz ten sam:)

ROBOO006 A I DORZUCAM SWOJE ZESZŁOROCZNE: TUSZ 100X70 Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us

ROBOO005 Uploaded with ImageShack.us

TUSZ ROBOO004 Uploaded with ImageShack.us R0B090900 Uploaded with ImageShack.us ROBOO09320 żeby nie było, że porzuciłem SF:) Uploaded with ImageShack.us

KIELCE OSIEDLE: nA STOKU, BLOK 52, akcja ze szwagrem: On jako reprezentant wspólnoty przeprowadzał remont, ustaliliśmy rozplanowanie koloru i na koniec dorzuciliśmy komiks, społeczna akcja dlatego musiałem tak ustawić robotę żeby chłopcy budowlańcy bez problemu sobie poradzili, zabawa przednia http://kielce.gazeta.pl/kielce/1,47262,14961367,Komiks_na_wiezowcu__Pomyslowy_zart_o_wspolczesnosci.html#opinions https://www.facebook.com/media/set/?set=a.572814699455984.1073741877.525177067553081&type=1

Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us

świetne prace

przez tą geometryczna stylizację przypomina mi teledysk Dire Straits - Money For Nothing, duży szacun

Dawno się nie widzieliśmy, pozdro

dzięki COR a tu jeszcze raz rzeźba- ten sam petent, jak znajdę chwile podrzucę animację, pozdr w poprzedniej finałowej wersji pozwolono mi na większe wariactwo Uploaded with ImageShack.us

Kumpel cos takiego zrobił

bo w robocie się nie przeszkadza chyba, że na kawę człowieka zaproszą to zawsze pogada się o wszystkim a i na etap pracy sobie spojrzy- nic milszego

Uploaded with ImageShack.us wszedłem w link do OPLI- gratulacje

Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us

Ech BLebowsky, tam jest żart, pozdrawiam serdecznie.

EthicallyChallenged oczywiście nie rozumiem i nie zgadzam się z wywodem biglebowsky-iego (ogniskowa 100- nie znam się ale intuicja mi podpowiada inne wnioski) ale pierwsze skojarzenie miałem z kinem lat sześćdziesiątych a co za tym idzie; Rojem M. Wygląda dojrzale, pozdro

fajna interpretacja. Zdolniejszy - bo wrażliwszy? Ciekawe, bo jak wrażliwszy to mniej małostkowy i otwarty.

Zbigniew Herbert Dedal i Ikar Mówi Dedal: Idź synku naprzód a pamiętaj że idziesz a nie latasz skrzydła są tylko ozdobą a ty stąpasz po łące ten podmuch ciepły to parna ziemia lata a tamten zimny to strumień niebo jest takie pełne liści i małych zwierząt Mówi Ikar: Oczy jak dwa kamienie wracają prosto do ziemi i widzą rolnika który odwala tłuste skiby robaka który wije się w bruździe zły robak który przecina związek rośliny z ziemią Mówi Dedal: Synku to nie jest prawda Wszechświat jest tylko światłem a ziemia jest misą cieni Patrz tutaj grają kolory pył się unosi znad morza dymy idą ku niebu z najszlachetniejszych atomów układa się teraz tęcza Mówi Ikar: Ramiona bolą ojcze od tego bicia w próżnię nogi drętwieją i tęsknią do kolców i ostrych kamieni nie mogę patrzeć się w słońce tak jak ty patrzysz się ojcze ja zatopiony cały w ciemnych promieniach ziemi Opis katastrofy Teraz Ikar głową w dół upada ostatni obraz po nim to widok dziecinnie małej pięty którą połyka żarłoczne morze W górze ojciec wykrzykuje imię które nie należy ani do szyi ani do głowy tylko do wspomnienia Komentarz Był taki młody nie rozumiał że skrzydła są tylko przenośnią trochę wosku i piór i pogarda dla praw grawitacji nie mogę utrzymać ciała na wysokości wielu stóp Istota rzeczy jest w tym aby nasze serca które toczy ciężka krew napełniły się powietrzem i tego właśnie Ikar nie chciał przyjąć módlmy się Struna światła [1956] [h=1]Pawlikowska-Jasnorzewska Maria - Kobieta - Ikar[/h] Kobieta-Ikar leci dłużej, bo jest lżejsza. Powietrze ją unosi i wiatr ją chwyta pod ramię. Wzlatuje bez nadziei, uśmiechnięta jak gejsza - po czym spada tak ciężko jak kamień.

Ja, pozdrawiam

Nezumi ja inaczej interpretuje występek Ikara: Wspólna sprawa, w której uczestniczą dwa pokolenia. To młodsze urzeczone pięknem, natury utraciło kontrolę nad trudem sytuacji, w której się znalazło. "Ikaryzm" jest dla mnie romantyzmem.

chłopaki musicie przyznać, że macie świetny wątek do trolowania. Cyfrową przestrzeń gdzie można sobie poużywać. Jeżeli robicie to od serca , to szacunek. Nic lepszego jak tylko swobodnie, bezkarnie pokrzyczeć. To na pewno uspokaja.