Lacedemon

Fakt. ...ale ja chyba wiem, czego ona szuka. :D Generalnie praca ciekawie się zapowiada, zwłaszcza ten rytm z prawej inteligentny. Choć ja miałbym ochotę troszku się pobawić tym taktem. Pozdrawiam i powodzenia życzę. Spox zamiar :)

....o kurcze.:eek: Będę tu zaglądał. ;) Pozdrawiam

Witam. Praca już ma klimacik. Świetne te sosy i światło. W zasadzie, to w tej chwili nie mogę się przyczepić..., a szkoda :D Czekam z niecierpliwością na dalszy rozwój. Pozdrawiam.

Heja. Możem wredny, ale nadal drażni mnie to odbicie z fotki. Pamiętaj, że fota ma być jedynie inspiracją, referką (wiedza o przedmiocie) itp. Nigdy nie jedź po formie, bo to nie twa łapa i myśl. Owszem, czasem bywa, że coś się złupie, ale to jest zazwyczaj fragment teksturki. Opracowany i przemyślany dla potrzeb rozwoju techniki. ...ale nie na żywca.

THX. Miriam. pisaliśmy w tej samej chwili ;)

To może być ciekawa nauka dla mnie. Dzięki za uwagę. Chcę się poprzez taką robotę nauczyć paru "myków": upał na pustyni, woda(odbicia), i oczywiście praca nad kompozycją postaci na 1 planie. Jakieś teatralne gry tych person. Będzie ciężko, ale chyba tak ma być, ;) Pozdrowionka,

Dzięki za trafne uwagi. Z tymi postaciami, to mam plan. Chciałbym właśnie rozegrać tu jakiś mały teatrzyk. Z tą mimiką, grą, gestami. Armii jeno w tle będzie zarys. Istotą jest orgia nad kroplą wody. Takie przedstawienie Carravagiowskie. Tylko nie te umiejętności ;) No i oczywiście wprowadzę z czasem jakąś małą intrygę. Pozdrawiam Was i Pana Zdrówko ;) ,

Witam, Szczerze, to liczyłem na większą inicjatywę... Walcz nadal, ale bez takich myków. ;) Pozdrawiam,

Witam serdecznie, Wersja Końcowa: Temat: Ludzka kruchość. ...czyli " Małe jest piękne" Czaiłem się z tą lilią dosyć długo. W końcu zaistniała. Lilia jest symbolem czystości i niewinności . Teraz..., jak została wykorzystana przez człowieka i do czego? Praca ukazuje, jak mała lilia staje się symbolem wielkości. Można powiedzieć, ...małe jest piękne, ale służy zawsze rzeczom wielkim. Człowiek pragnie ze swej natury wielkich rzeczy, a małe jedynie służy mu do urzeczywistniania swych pragnień. Bywa, że rzeczy małe i piękne służą złym ideom. Ten rycerz popada w zadumę :D I was waiting with this water lily quite a long. At last she materialized. Water lily is a symbol of purity and innocence. Look up, how this symbol has been used by the men. We can say... small is beautigull, but it always serves to great things. The nature of men is that he yearn the grate things and small is only a way to accomplish his aim. Sometimes small and beautifull things are used to wrong idea. Na wstępie może powinienem wyrazić zachwyt nad kilkoma Waszymi rozpoczętymi pracami. Nie omieszkam uczynić tego w odpowiednich miejscach :D , prace godne podziwu. Pierwszy koncepcik. Taki mały zamiar odzwierciedlenia pułapek jakie czyhają na nas wszystkich w codziennym życiu. Ułuda wielkich idei. Pułapki propagandy siły i wielkości. Jakże to bowiem wygląda w zetknięciu z naszymi potrzebami biologicznymi. Tak naprawdę człowiek, aby żyć potrzebuje jeść i pić. To cała nasza filozofia. I tylko ten kontrast mogę ukazać. To właśnie zetknięcie wielkich idei z naszą małością, z naszym podstawowym elementem życia. Stąd ta kałuża na pustyni może być czymś większym od całej armii mimo swej codziennej bylejakości. Koncept robiony bez referek. Myślę, że się ta idea rozwinie. Prawdopodobnie zmienię kadr i perspektywę.(Jakiś skrót, czy coś) Może kałuża będzie w błotku. Zdejmę hełmy, wprowadzę więcej postaci na plan 1-wszy. Akcja...., tego brakuje. Zobaczymy. Popracuję na papierze.

Gratuluję i chylę czoło. Pozdrawiam :)

Szczere uznanie. Serdecznie Wam gratuluję ! :) Pozdrawiam ;) Lacedemon

Dobra robota. :)

Ta pierwsza pracka daje dobre świadectwo. Zwłaszcza dolne partie przy gruncie. Piszę o relacjach kolorystycznych, które gdzieś później zgubiłeś. Szkoda ich. (Relacje szkarłatnych zieleni z zasygnalizowanymi ciepłotami) To mnie położyło, bo sam penetruję tę gamę obecnie. :D ..edit: http://62.121.111.247/upload/smoke2.jpg to majstersztyk (w planie) super gest

:D Dlaczego zawsze ta sama twarz (tej samej kobiety) ? ...zawsze i tak samo? ..hmmmm

:D Dlaczego zawsze ta sama twarz (tej samej kobiety) ? ...zawsze i tak samo? ..hmmmm

Witam :D Panie Omen...., Pan to zaczyna tu rządzić. zmuszasz mnie do reaktywacji, co jest sympatyczne :) Świetne te ostatnie Twe prace. Podwiozę Ci kniżkę z nadzieją, że dasz się zaprosić na browarka ;).

Witam :D Panie Omen...., Pan to zaczyna tu rządzić. zmuszasz mnie do reaktywacji, co jest sympatyczne :) Świetne te ostatnie Twe prace. Podwiozę Ci kniżkę z nadzieją, że dasz się zaprosić na browarka ;).

Oczywiście. Całe moje doświadczenie opiera się na pracy przy płótnach. Jest bardzo trudno przesiąść się na innego konia i zrazu wygrywać batalie. Jest to zaletą, ale ma i swe skazy. Tu można łatwo popaść w pułapki łatwych efektów. ..i trzeba to wyeliminować. Masz rację. Te pierwsze prace były znacznie ciekawsze, były naturalne. Tu pojawiają się gniotki. To wynika z pewnego poznawania, może z byt łatwego przyswajania wygodnych, szybkich rozwiązań. Myślę, że czas wrócić do twardych pędzli. ;) Dzięki .

Witam, Dzięki wszystkim za korekty. Oczywiście przeoczenia są. Zawsze mi coś gdzieś nie pasuje do końca. Na zrobienie tych prac miałem tylko 10 dni, a format jest plakatowy w(9000) 300 DPI. Więc robione były w pośpiechu, bez oddechu i dystansu. No, ale jak widzę, te elementy, które jawnie sknociłem są mało widoczne. Tu fartem nikt nie wytkną mi ich :D Musiałem coś odpuścić, aby postacie były na czas do PR. Więc są niedoróbki, ale i są zajechane momenty. Możliwe, ze nóżkę można było jeszcze podciągnąć. Cóż...nikt nie jest doskonały. Jeszcze raz dziękuję, za uwagi. One są bardzo potrzebne, wiele rozświetlają. Pozdrawiam.

Witam. :) Dla mnie bomba !!! :) Jedynie wyautowałbym ten stateczek po lewej. Jest miodzio, naprawdę. Klatka piersiowa babki, to mistrzostwo w dziejach malarstwa .

Witam. W jakim sensie rozmydlone? Tego określenia zdecydowanie używa się względem określenia koloru ( w sferze interakcji kolorów). Nie wydaje mi się, aby kolor był rozmydlony. Co do "bluru", to nazwałbym ten efekt raczej sfumato, a ewidentnie jest mi ono potrzebne do nadania pracy pewnej miękkiej atmosfery( aksamitnej) To jest tzw. malowanie przestrzeni pozornie niewidzialnej, powietrza. Poza tym cały kadr odbierany przez ludzkie oko w rzeczywistości, to jedynie 30% ostrości. Reszta jest "zblurowana" :D Dlatego w obrazie również musi być hierarchia wartości. Robię to po wielu doświadczeniach i z pełną świadomością. Praca nabiera charakteru. Poza tym ja operuję plamami, tak jak w malarstwie, a nie wypełniam kolorem rysunku. Jeśli chodzi o ropę, to nazwałbym to sosem. Unikam w swych pracach komputerowej jałowości, staram się ożywiać te obrazeczki wszelkimi środkami. Jeśli zlikwidowałbym te sosy, "blury", rozmydlenia :D, to zabiłbym pracę. Pracki byłyby jałowe, sztuczne i bez ducha. Robię to na przekór schematom, regułom zakodowanym automatycznie. Nie zawsze czarne jest czarne, a białe jest białe. Świadomie użyte środki mają jakiś cel. Są to koncepty i miały one ukazać charakter postaci. Pozdrawiam.

Witam. Nie było mnie dosyć długo. Postanowiłem więc zajrzeć. Pojawiło się na forum wiele ciekawych i dobrych prac. Gratuluję autorom :) Sam zamieszczam part one, wojaków francuskich:

Witam. "Być może nie jest to właściwe miejsce na takie info", ale gdzieś to trzeba upchać :D Są to niewątpliwie elementarni autorzy piszący świetnie o sztuce. Warto znać ich spojrzenie. Najwięksi pisarze i poeci publikujący o sztuceW EUROPIE Denis Diderot (1713 - 1784) Filozof i pisarz, twórca "Wielkiej encyklopedii francuskiej". Autor m.in. recenzji z paryskich salonów sztuki. Najbardziej znany jest "Esej o malarstwie". Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832) Opublikował liczne prace teoretyczne na temat sztuk plastycznych, m.in.prekursorską "Naukę o kolorach" (1810). Poświęcił też sztuce liczne eseje. Stendhal (1783 - 1842) Przed rozpoczęciem kariery literackiej pisał o sztuce. Najważniejsze eseje to "Historia malarstwa włoskiego" i "Przechadzki po Rzymie". Charles Baudelaire (1821 - 1867) Zawodowy krytyk i recenzent, od 1845 r. publikował regularne omówienia paryskich salonów sztuki oraz artykułykrytycznoliterackie, zebrane w tomie "Sztuka romantyczna" (wyd. polskie 1971). Rainer Maria Rilke (1875 - 1926) W latach 1905 - 1906 był sekretarzem Augusta Rodina, francuskiego rzeźbiarza, któremu poświęcił duży esej. Autor licznych tekstów o sztuce. Guillaume Apollinaire (1880 - 1918) Zwolennik modernizmu, pierwszy teoretyk kubizmu ("Kubizm", 1913), twórca koncepcji surrealizmu. André Malraux (1901 - 1976) Pisarz, minister kultury. Najważniejsze dzieła z teorii sztuki to "Głos ciszy", "Muzeum wyobraźni" i "Przemiana bogów". W POLSCE Jarosław Iwaszkiewicz (1894 - 1980) Wśród jego esejów o sztuce najbardziej znane to "Książka o Sycylii" (1957) "Podróże do Włoch" (1977). Jan Parandowski (1895 - 1978) Najpopularniejsze książki z zakresu historii sztuki to "Dysk olimpijski" (1933), "Godzina śródziemnomorska" (19) i "Mój Rzym" (1959). Józef Czapski (1896 - 1993) Pisarz i malarz. Najważniejsze prace o sztuce: "Józef Pankiewicz" (1936), "O Cézannie i świadomości malarskiej" (1937) oraz zbiory esejów "Oko" (1960) i "Patrząc" (1983). mm Tu źródło, gdzie znajdziecie notkę o Z. Herbercie i wydanej ostatnio książce z jego esejami o sztuce: http://www.rzeczpospolita.pl/gazeta/wydanie_070116/kultura/kultura_a_3.html

Witam. Widzę,że możesz sporo tu podziałać. Pozdrawiam.

Przykro mi, ale zapewne nie będę miał czasu na wypieszczenie pracki, której jeszcze nawet nie zacząłem. Pewnie skończy się na paru konceptach. Powoli rodzi się pomysł. Będzie sporo krwi, potu i jęków...uff.