SBT77

Masz rację, wycofuję tę pracę z konkursu.

Edit - usunąłem pracę bo nie spełniała wymogów.

Nie gniewaj się Rosikowski, ale od kiedy tutaj jestem i mogę śledzić Twoj rozwój zrobiłeś naprawdę niewielkie postępy. Daje to trochę do myślenia co do trybu nauki - coś nie działa tak jak powinno, ale nie mnie oceniać co to jest. Co do pracy - niestety niezbyt mi się podoba.

Myślę że nie musisz rozmawiać z K-paxem, wystarczy że w ramach terapii namalujesz kilka robotów z czerwonymi oczami i powinno samo minąć.

Wallin to tam z innej bajki był. Chociaż on to generalnie jest z innej bajki chyba :]

Co do fotomonto - wreszcie się zgadzamy. Ja ogólnie jestem za tym żeby do takich zabaw pracować gdzie się da na własnych fotach. Chociaż co do wrzucania do portfolio - niektórzy musieliby mieć pustą stronę zamiast galerii ;)

Własnie co do pracowania na jakimś abstrakcyjnym podkładzie z pomieszanych tekstur - to ma naprawdę duże znaczenie, przynajmniej dla mnie. Bardzo działa na wyobraźnię.

No i mówić, mówić i jeszcze raz mówić. Nie ma nic złego w tym czy innym sposobie pracy, byle by nie ściemniać.

Mikołaj istnieje, a nikt nie używa żadnych niecnych fot :D

Joel - czy magia obrazka wynika z metody jego wykonania czy z ostatecznego efektu jaki uzyskano ? Nie chciałbyś wiedzieć jak robi się smaczną kiełbasę.

Urbanboogie - looknij w tutoriale 2d i zobacz co ostatnio wkleiłem. Różne podejścia do malowania po fotach. To jest popularna, często stosowana technika. Ja tego nie zrobiłem żeby się wyzłośliwiać - słowo honoru - tylko i wyłącznie dla pokazania sprawy.

Myślałeś o jednej focie, bo często jest tak że jedna fota wiedzie prym, bo coś musi narzucać światło czy perspektywę na scenie a reszta jest bazą do detalu i tutaj wkleja się mniejsze fragmenty. To wcale nie jest też łatwe. Powiedzmy że masz fotę miasta i chcesz namalować miasto atakowane przez mechy. Wybor masz taki - albo namalujesz mechy i rozmalujesz miasto tak żeby zlazło z poziomem detalu przynajmniej do tego poziomu co mechy, albo mechy zrobisz na tym samym poziomie co miasto - co jest raczej niełatwe :)

A co do color-pickera to razem z clone toolem jest to narzędzie stosowane wręcz wściekle często w tego typu pracy i ja osobiście żadnego problemu w tym nie widzę :)

Troche to zabrzmialo jak jakas teoria spiskowa :)

Zrób 3x zoom na dywan i powiedz mi czemu koleś maluje wszystko szkicowo a dywan włókienko po włókienku ? Jest to jeden z najmniej istotnych obiektów w scenie a ma największy detal. Chociaż rzecz jasna pewnie to nie jest jedna fota, ale kupa fot posklejanych razem i pomalowanych żeby uzyskać spójność. Wielu ludzi tak robi i nie widzę powodu dla którego tak miałoby nie być i tym razem.

ale zinterpretowanie podkladu w taki sposob jak tutaj, to dla mnie taki sam wyczyn i przejaw skilla jak kazda inna "reczna robota". Ale moze jestem po prostu naiwny i nie znam potencjalu tkwiacego w technice mazianiapofotach :)

No pewnie że wymaga skilla ! Przecież ja nie mówię że nie. Ale to jest trochę inna praca i wymaga nieco innych umiejętności. Tradycyjny malarz nie będzie do końca wiedział jak to zrobić i wg mnie właśnie to miał na myśli Mullins mówiąc żebyś zapomniał czego się nauczyłeś do tej pory ;)

EDIT: Az sie boje poruszac temat, zeby samemu nie stracic wiary w ludzi :D Juz chyba wole zyc w nieswiadomosci

Czemu zaraz tracić wiarę w ludzi. Po prostu zaakceptować fakty. Mam wrażenie że teraz w przemyśle rozrywkowym prawie każdy używa fot jako podkładu i tekstur - trzeba nad tym przejśc do porządku dziennego i tyle.

A malować trzeba umieć swoją drogą i jeszcze przy okazji parę innych rzeczy :)

To ja mam propozycję. Wydaje mi się że temat jest dość ciężki na speedpainting, więc może ten jeden raz niech ogranicza nas tylko wyobraźnia. Wiem że to speedpainting - ale może przyjmiemy ten jeden raz że warsztatowo wszystkie tricki dozwolone ? Wstawki foto, brusze nie brusze, wycinanki z kolorowego papieru, nawet ludziki z plasteliny - niech liczy się wyłącznie efekt.

Co wy na to ?

Sbt pokazal ci dobry kierunek, aczkolwiek znacznie przesadzil z kontrastami.

Sbt zamiast malować ordynarnie bawił się krzywymi, stąd wygląda nieciekawie.

Myślę że jednak dało by się znaleźć dobre przykłady z malarstwa klasycznego gdzie ostry cień miesza sie ze światłem. Żałuję że nie umiem malować, ale może czas będzie łaskawy i do starości się zdążę naumieć :D

Ja na twoim miejscu raczej postaral sie wyciagnac wnioski z tego obrazka:

Tylko czy to nie jest czasem malowane na podkładzie z fotografii ? Ciężko pod pewnymi względami porównać taką pracę z robotą ręczną od zera, chociaż przyznam że wygląda efektownie...

a co to w ogóle znaczy "good fake"?

A nie to co się pisze po prostu? wierna imitacja, podróbka - cuś pod tą modłę ? Wątpię żeby to był idiom.

to ja też overa ! ja też ! :)))

O czerni wiem, że używana być nie powinna i chodzi o odpowiednie rozłożenie koloru.

To chyba nie takie proste. Myślę że kontrast powinien być mocny, ale albo wyciągasz kontrasty bardzo ciemnymi i jasnymi barwami jak dawni mistrzowie, albo robisz kontrasty kolorystyczne jak np. impresjoniści.

Myślę że spontaniczność jest fajna, ale przy naturalistycznej pracy i z założenia akademickiej - lepiej jest zacząć od szkicu walorowego. A mówiąc po ludzku - spróbuj dobry człowieku malować małe kompozycyjki a jak czujesz że trafiłeś w sedno to rozwijaj pracę do dużego rozmiaru. Prawdziwa moc pracy to kompozycja, a rozłożenie waloru na pracy jest jednym z jej ważniejszych elementów...

...i będę się tego trzymał jak pijany poręczy :)

Ciekawa sytuacja się zrobiła...

A tak ogólnie to zdaje się przyszedł już czas zagrać na nieco innych zasadach... :]

Postać dla mnie git, ale nad tym kiblem to mogłeś trochę bardziej posiedzieć :)

'Tytus w habicie mnicha' z Rembranta.

Nie no, do Tytusa to on zupełnie nie jest podobny. Najbardziej to chyba do Romka, bo do Atomka też niespecjalnie. Ale nieważnie. Próbowałeś i to się liczy. Będzie ok, zobaczysz.

Nawiasem mówiąc mógłbyś zdecydować czy działasz plamą czy kreską. W połączeniu jakoś mi ze sobą niewspółgrają te dwie koleżanki.

W kwestii ostatnich martwych podrzucę ci dobrą zabawę. Spróbuj przestawić przybornik koloru na suwaki i zwróć uwagę na saturation. Załóż sobie jakiś schemat - np. w cieniu saturation większe, w świetle mniejsze i spróbuj to namalować jeszcze raz pod względem nasycenia trzymając się schematu a zmieniając z natury tylko hue i value.

JakkaS - fajny klimat, jak z filmów SF z lat 60. Ciekawa praca.

To znowu ja :]

Pytanie mam takie - rysowanie to nie tylko to czym się rysuje, ale i po czym. Czyli - papier. Czy jest sens uczyć się rysować na tanim papierze ksero ? Szczerze mówiąc przemawia przeze mnie moja nieudolność, bo usiłuję się nauczyć cieniować i na tym papierze ksero coś słabo mi idzie. Nie wiem czy to ja czy to papier :D

no piękny progress w porównaniu do poprzedniej pracy resh !

tylko ten papieros mógłby być bardziej zaokrąglony, ale i tak spoko.

Ortheza, myśmy w Polsce mieli half life 2 na żywo... Wystarczy pobawić się fotami ze stanu wojennego... ;P

Neon Good Fake mnie zabił na miejscu...

Przyznać jednak muszę, że bywają w nich zawarte mądre myśli, które nie raz potrafią mi otworzyć o czy na pewne rzeczy.

Nie no, jasne, mnie chodziło tylko o to by bezkrytycznym być jednynie wobec natury :) Ludzie się mylą, mają swoje słabsze strony. Warto podpatrywać innych, ale i pamiętać że ksero z ksera zawsze jest gorsze niż ksero z oryginału :)

Obawiam sie iz tego cie tylko w stanach naucza. sam staralem sie to rozgryzc ale jakos srednio mi to wychodzilo. Jedyny wniosek do ktorego doszedlem to: do cast shadow uzywaja ostrych krawedzi a core shadow traktuja srednio miekko.

Narzedzie to koniecznie Conte: 2B i 1710B

A wiesz że ta stylizacja daleko bardziej mi się podoba niż babeczka którą wkleiłeś swego czasu jako przykład w swojej teczce ? :) Ma to charakter jakiś przynajmniej.

Co do cieni - hmm - no tak na logikę... Ostrzejsze krawędzie przy dużych kontrastach, słabsze przy mniejszych ? No i pewnie przy świetle punktowym inaczej to będzie wyglądać niż przy rozproszonym... Nie wiem, tak gdybam :)

no ma swoje zalety bo w bw łatwiej ustawić walor i kontrasty w scenie i zrobić ją bardziej klimatyczną.

W sumie racja, ale kiedy mocno zaczynasz operować kolorami dopełniającymi w scenie sytuacja przestaje być tak oczywista. Bywa to więc zwodnicze. W gruncie rzeczy wyrobienie sobie postrzegania koloru w jego trzech wymiarach czyli odcieniu, walorze i nasyceniu jest chyba najważniejszą rzeczą dla malarza i nie ma znaczenia czy tradycyjnego czy nie...

Obraz stanowi pewną całość i takie rozbijanie go na czynniki pierwsze jest pewnie rozsądne z dydaktycznego punktu widzenia, ale biorąc pod uwagę to że praktycznie wszystko jest ze sobią ściśle powiązane, ciężko te teoretyczne zasady czasem wcielić w życie.

Pewnie dlatego tak istotne jest malowanie z natury, bo w niej wszystko jest bezsprzecznie idealnie takie jak powinno być, oczywiście zakładając naturalizm w przestawieniu. Mozna samemu wyciągnąć wnioski zamiast naśladować cudze, czasem bardzo uproszczone wizje świata. Szczególnie że - nie oszukujmy się - bazując np. na tutorialach czy książkach można nauczyć się pewnych skrótów które umożliwiają szybką pracę, ale na dalszym etapie mogą zacząć być kulą u nogi...