EthicallyChallenged
Members
-
Rejestracja
-
Ostatnia wizyta
-
Zajebisty wątek, chwalebna inicjatywa, aż mi się łezka w oku z nostalgii zakręciła na te dawne bitwy speedpaintingowe, gdzie toczono wojny jak ktoś użył fotki albo coś tam zgapiał z czegoś. Nasmarowałem takiego shambler'a z Quake'a jedynki, testując brasze takie o: https://emilm.gumroad.com/l/impasto
-
No pięknie to wygląda! Jedno ale- czy między tymi balami powinien być aż taki odstęp? Ja bym się bał tak pływać, miałbym ciągłe obawy, że mi tam noga wpadnie i sobie ją złamię w kolanie ... Ale może po prostu się nie nadaję na flisaka.
-
dig it all (out)
-
przypomniało mi się jak kiedyś krążył pirat filmu o Bamanie, w których ktoś wyedytował plik z napisami, zastępując wszystkie kwestie wypowiadane przez kobiety na po prostu [female talking]. Efekt był mega bekowy XD
-
pewnie HBO zatrudniło tę babę z postów powyżej co Destro wklejał, tę, co ogarniała tłumaczenie w DaVinci z pomocą Sztucznej Inteligięcji i mówiła, że nie wie, czy dobrze przetłumaczone, ale na bank lepiej niż sama by zrobila, bo nie zna Niemieckiego, więc styknie XD
-
fakt, mówiłeś, ale ja już wtedy byłem po zakupie. W coopa nie grałem, jak już bym miał czas, to wolałbym go spędzić na coopie właśnie w Ready or Not, bo tam rozgrywka jest o wiele bardziej złożona i większy nacisk na koordynację działań.
-
Ostatnio byłem chory przez ponad 2 tygodnie, leżałem w łóżku z laptopem i miałem czas na granie. Najpierw Ghost Recon: Breakpoint skusił mnie dużą liczbą broni i różnych ubranek, ale sama gra okazała się taka sobie, klasyczny Ubisoft, wielka mapa pełna nudy. Potem spróbowałem Noity, powiew świeżości, super pomysł, grało się świetnie bawiąc się fizyką i poznawaniem nowych substancji i zaklęć, zajebista giera. Na koniec kompletnie wsiąkłem w Ready or Not, zrobiła na mnie takie wrażenie, jakby David Fincher zrobił grę zamiast filmu, klimat niesamowity. Od rozgrywki otrzymałem to, czego nie dało rady dowieźć Ghost Recon - dużo broni i zabawek, zwłaszcza podobają mi się tam strzelby, które wreszcie nie są bezużyteczne na dystansie powyżej 10 metrów. Takie strzelby miał swego czasu Quake 2 i cieszy mnie, że w nowych grach też czasami są. Rozgrywka to jak taka łamigłówka, coś jak w Door Kickers, ale w FPP i trzeba w czasie rzeczywistym kombinować, jak oczyścić cały poziom. Fabuła jest świetnie podana, wygląda to tak jak moim zdaniem powinno wyglądać w grach - grasz sobie w grę i jak jesteś spostrzegawczy i uważny, to sobie odkrywasz fabułę. Jak masz ją w nosie i chcesz tylko grać, to sobie grasz i nie musisz oglądać jakichś tam scenek. Polecam gorąco.
-
no i najgorsze z tego wszystkiego jest to, że 99% użytkowników przeczyta te bzdury i przyjmie to za fakt XD To zdanie było stosowane w kronikach bo zawiera wszystkie litery alfabetu, a oznacza "twoje czyny są sławione aż po krainy zefirii" czy coś w tym stylu, a to u góry to wymyślona przeze mnie nazwa czcionki. Litera Quadrata to zwyczajowa nazwa tego stylu, a Macula dodałem od siebie, bo to oznacza jakieś plamki/kleksy, a chciałem jakoś w nazwie zaznaczyć, że czcionka ma takie atramentowe krawędzie, a nie takie laserowo równiutkie. Następna wrzutka będzie miała tylko lekko ezoteryczny akcent, ja żadnych demonów i diabołów nie wywołuję hehe
-
-
Jako zawzięty kaligraf od jakichś ośmiu lat, miałem okazję w pracy wykonać kilka czcionek. Po zapoznaniu się z procedurą i zrobieniu czterech czcionek do pracy przyszedł czas podłubać trochę prywaty. Całość ogarnąłem najpierw w szkicowniku: a potem wsadziłem to do Krity, przerobiłem na krzywe w Inkscape, potem krzywe do FontForge i potem to już z górki. No prawie. Trzeba się tam trochę naklikać. Noale koniec końców czcionka została skończona. Na koniec poskładałem prostą scenkę z darmowych assetów z www.polyhaven.com w Blenderze, z teksturą papieru z www.texturelabs.org i tak to wygląda:
-
po prostu młody jest, w przyszłym roku 14 zim będzie miał, jeszcze 2 wiosny poflisakuje i będzie wyglądał jak Bogdan. Gratuluję decyzji i życzę powodzonka, będę śledził bo wiadomka, że będzie sztosiwo. Jestem ciekaw fabuły bo strona artystyczna to pewniak.
-
Moim zdaniem brzmi jak złoty środek. Ten skrzat, mmm sprzączeczka, że paluszki lizać. Książka z 1976, 9 lat przed wydaniem Thorgal: Gwiezdne Dziecko, widać, skąd Rosiński czerpał desgn Tjahzi'ego.
-
Moja rada ma niską wartość, bo nie mam doświadczenia w ciągnięciu długoterminowych własnych projektów, ale jest taka, żeby bardzo pragmatycznie i na zimno wybrać drogę, która zmaksymalizuje szanse dociągnięcia projektu do końca, przy jednoczesnym zachowaniu koniecznego minimum satysfakcji po ukończeniu. Jeśli zrobienie tego w digitalu spełni te warunki, to radziłbym właśnie to. Wiem, że namalowanie całości tradycyjnie ma większą wartość, ale dla odbiorcy to nie ma aż tak wielkiego znaczenia.
-
-
