KarolGniazdowski

Aż się zalogowałem, żeby Ci to napisać. Widzę potężny progres. Potężny! Wreszcie jest bryła, przestrzeń, kompozycja, a także to co chyba zawsze było, czyli klimacik, tylko w zupełnie nowy sposób. Mimo pewnych uproszczeń, to jest bardzo fajna praca. Znam twoje rysuny ze dwa lata. Chyba jesteś w jakimś przełomowym momencie.

Wymyśl coś fajnego a nie jęczysz :P Poza tym pracka myszy mnie inspiruje, bo jest fajowo malowana. ;)

Może dla tego, że dwa górne to (wygląda przynajmniej na to) lepsza architektura, a lepsza architektura ma to do siebie, że lepiej wygląda ;) Ładne wizki, szczególnie jeśli to nie są odpicowane kawałki, jak mówisz.

Trzeba, żeby ktoś powiedział to wprost. Landszafty są okropne. Źle jest dosłownie wszystko. Żeby nie narzekać po próżnicy coś na start: Kekai Kotaki: ' alt='4430954_orig.jpg target=_blank>'>http://kekai.weebly.com/uploads/5/4/7/6/5476798/4430954_orig.jpg Jamie Jones: http://www.artpad.org/picture/beach mountslr.jpg?pictureId=5733519 http://www.artpad.org/picture/landscape.jpg?pictureId=5726631 Matt Gasser: http://www.mattgaser.com/wp-content/gallery/eragon/matteconcept_1.jpg http://www.mattgaser.com/wp-content/gallery/eragon/forest-concept_3.jpg Feng Zhu: http://agressiva.poprostuja.pl/wp-content/uploads/2011/05/fzd_gallery_image_267.jpg Po pierwsze, perspektywa.W przyziemiu zachodzą skróty perspektywiczne. Duże odległości na mapie są blisko leżącymi liniami, przedmioty maleją i rosną. Bez takich relacji nie pokażesz głębi, praca nie ma oddechu. Szczególnie trzeba tu pilnować właśnie ziemi i perspektywy obiektów, ich relacji rozmiarowej. (1) Jakaś przemyślana perspektywa powietrzna (2), widać że chciałeś tak to trochę ugryźć, ale dość chaotycznie. Dobrze jest ogarnąć na start jakiś klimat (3), pogodę, pracy, strefę klimatyczną. Wybrać efekt atmosferyczny. To bardzo pomaga radzić sobie z rysunkiem. Weź pod uwagę, że zamglone prace silniej blakną w oddali, mają czytelnie wyseparowane plany itd, prace słoneczne mają często świetne kolory, bryły w silnym świetle lepiej się czyta, itd. Do wyboru do koloru... śnieg, deszcz, mgła, słońce, wieczór, świt, południe, pustynia, tajga, tundra, las... i tak do znudzenia. Tysiące możliwości, ale musisz podjąć decyzję. Weź refki, wybierz pogodę, ukształtuj przestrzeń i będzie bangla. Edit: jeszcze jak się uczyć. Na start polecam (choć to może być ciut kontrowersyjne) po chamie przemalować kilka prac, które Ci się podobają. Podłapiesz patenty. Potem rzuć to i zacznij tworzyć własne przestrzenie podpierając się fotkami (na tym etapie staraj się nie kopiować, choć jak nie czujesz się pewnie, to rzeczywiście trochę możesz i w ten sposób)

„[…] Nasz naród jest jak lawa, Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa, Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi; Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi”. To już na 11 listopada. Czym jest polska bez romantycznego mitu? W ten sposób chcę uprzedzić wszystkie obrazy pijaczków, degeneracji i bylejakości... ...bo to nie będzie prawdziwa Polska. :)

Przedostatni step wyglądał bardzo ralistycznie. Epickie światło niekoniecznie mu pomogło. Natomiast podpisuję się pod tym co na końcu powiedział ICE. Potrafisz już bardzo dużo.

4design architects najwyraźniej z designem mają niewiele wspólnego. Aczkolwiek wizka przyjemna.

kengi: masz wysoki iloraz ironii ;) Smok został podbity o levelik do góry fantastycznie zrobionym rykiem.

Tylko błagam, Neuferta nie czytaj przed zaczęciem studiów. To jest specjalistyczna wiedza, nijak nie potrzebna kandydatowi na Architekturę. Nikt od kandydatów nie wymaga wiedzy na temat projektowania teatrów, czy ferm drobiu. To jest specjalistyczna wiedza, a książka ta przypomina encyklopedię, więc też nie jest zbyt sensownym "przeczytanie jej" :) Powiedz lepiej gdzie na tę architekturę się wybierasz?

Ale ja właśnie dla tego. Ja już skończyłem. Dwa posty wyżej.

CzAk1: a do kogo skierowane jest to do dzieła? :)

Ja chcę! :)

A z jakiej paki ten koleś udostępnia całego loomisa? W sensie, że pod własnym nazwiskiem. Może skoro to robi, to ma prawo czy coś?

:) Spoko Właśnie dla tego nie koloruję BW poza zwykłymi ćwiczeniami. Nie wiem jak to zrobić, żeby kolory były tak fajne jak w malowanych od podstaw. Jak masz jakieś hinty to podziel się, czy tu, czy w teczce. mnie to żadna różnica. ;)

A to prawda, to prawda.Co za dużo to nie zdrowo.

Najzupełniej uczciwie uważam, że powinieneś to rzucić, albo zmienić metodę. To ograniczanie się do prostych plam raczej nie zaprowadzi do tak dobrych efektów jak zwykła uczciwa martwa, w której wszystko widać. Weź miękki pędzel, mieszaj z twardym, smudge toola, i mixing brush toola, pociśnij burnem, dodgem, lassami, gradientem... To są narzędzia do tego, by ich używać. Co więcej będziesz się uczył nie tylko malowania, ale i ogarniał niuanse medium. Takie moje zdanie. Strata czasu. Edit: Oczywiście nie: Zupełna strata czasu, ale przynajmniej nieefektywne wykorzystywanie go. Przy twojej pracowitości, szkoda się ograniczać.

Wiedzę mieli wtedy wybitnie większą niż my. Wybitnie! Pod koniec XVII wieku powstało dzieło Andrei Pozza: Perspectiva pictorum et architectorum, które ukształtowało następujące po nim malarstwo barokowe sklepień. A nawet przed nim powstawały niesamowite kwadratury, jak ta: http://en.wikipedia.org/wiki/Allegory_of_Divine_Providence_and_Barberini_Power_(Cortona) Pietra da Cortony w pierwszej połowie XVII w. Istny epik. To nie są rzeczy, które po prostu się obserwuje. Oni znacznie bardziej niż my podchodzili do umiejętności na serio.

A ja mam jeszcze taką oto Myśl Oczywistą: Myślenie przyspiesza proces nauki rysunku. Możesz rysować 8 lat i nauczyć się tylko to co weszło do głowy podświadomie, możesz też analizować i myśleć, czytać, pytać, oglądać tutoriale, słuchać. I całkiem prawdopodobne, że nauczysz się tego samego w 3 latka. Bo w rysunku są dwie rzeczy: wiedza i wyczucie. Wiedza, to wiedza, wszyscy wiemy jak to działa, no nie? Ale wyczucie przychodzi z czasem, i nie chodzi tu o jakiś tam talent, ale to co oglądasz, czym się inspirujesz i ci chłoniesz w siebie, a także ile ćwiczysz. Więc po trzech latach możesz umieć to samo co inny po ośmiu, ale on pewnie będzie stawiał ładniejsze kreski, i lepiej dobierał kolory. :)

Są dwie opcje. Zależnie od tego co się założy: 1. Albo rzeczywiście wyniki przyjdą wcześniej i będzie radocha, albo nie i wtedy w normie. 2. Albo będą szybko i wtedy w normie, albo nie i wtedy załamka. To prawda, że na starcie idzie często szybciej, ale lepiej jest założyć trochę czasu. To tylko po to.

Nie łudź się. O wynikach za pół roku pogadamy. :) I dla czego ja tak nie lubię prac Cryptcrawlera?

Rothbart: dzięki. Może co jakiś czas będę takie robił? Zobaczym. :) Moje linki stałej obserwacji. O tyle fajne, że nie wrzucam wszystkiego jak leci, tylko rzeczywistych faworytów: http://www.ryanchurch.com/ http://members.shaw.ca/dmandryk/index.htm http://www.morano.pl/main.php http://www.tinfoilgames.com/ http://www.raymondswanland.com/Pages/Title01.html http://kekai.weebly.com/ http://maciejkuciara.com/ http://www.goodbrush.com/ Pewnie lista sporo mówi o moim rysowaniu. I co z tego wynika niekoniecznie musisz się zgadzać. Ale polecam. To są na prawdę wymiatacze.

Tą tarczę znam z Mullinsa ;)

Mozilla: Ma się do porad, bo służy zdobyciu wiedzy. Tr3buh: 10 lat - nieprawda. Znam gościa: http://lustrzany.digart.pl/ który fotoreal ogarnął w jakieś 3/4 lata, a potem już tylko cyzelował do perfekcji. Tylko że on tak zna perspektywę, jak żadna chyba znana mi osoba. A do fotorealistycznej wyobraźni, to rzeczywiście dłużej.

Ahha. No to respekt, za szczególnie luźne podejście. Może nawet to i lepiej, że nie masz nad karkiem true artystycznego środowiska. ;)

Witaj na forum. Mój drogi/ moja droga (Może powinienem na odwrót, ale statystycznie przyjąć należy, że to pierwsze, więc i stoi jako pierwsze) Wygląda na to, że jesteśmy w lesie. Nie ma co pisać o wszystkim, więc zajmijmy się tym o czym sam/sama mówiłeś/aś. Widzisz wyraźną różnicę między speedami, a fotorealem. Chcesz wiedzieć jaka jest różnica? Zacznijmy od tego jakich umiejętności wymagają te dwa (dość odległe po prawdzie) zagadnienia. Fotoreal, jako praca bazująca na fotce wymaga wyczucia proporcji, waloru koloru i takich tam różnych, ale w płaszczyżnie d2. Czytasz dane z fotki, kopiujesz na papier. Speed pochodzi z twojej wyobraźni. wymaga znajomości tych rzeczy ale bardziej w 3d. O co chodzi? Mamy obiekt. Dzban. Kiedy rysujesz go z natury to patrzysz na obiekt 3d. Etapy rysowania to 1 i od razu 3. Nie ma po drodze 2. Na dole po prawej efekt. Dzban widziany z różnych stron jest przestrzenny. Gdy ciśniesz z foty. To pojawia się etap pośredni. Najpierw aparat zmienia 3d na 2d. Wykonuje za ciebie kawał roboty. Dostajesz płaski obraz, Teraz na upartego, możesz działać jak w grze w statki: 2e pudło, 5h pudło, 2c trafiony. Tutaj będzie to: Prawy górny róg ciemno, tuż pod jaśniej, środek ciemno, dół jasno... Rysunek jest płaski jak dzbany na dole po lewej. Sczytujesz dane, ale zupełnie odtwórczo. Musisz być sprawny/sprawna w łapaniu tych relacji, ale brutalnie mówiąc nie jest to wielka sztuka. Sytuacja zmienia się gdy rysujesz z natury, a co dopiero, gdy robisz prace z wyobraźni! Nagle nie masz żadnego podparcia, decyzje podejmujesz w głowie, na podstawie wiedzy: bryła wygląda tak, tutaj rzuca cień, tutaj odbija się na nią ciepła barwa tła, tutaj blik od słońca... Wymaga to nie tylko sprawnej ręki i dobrego oka, ale i sporej wiedzy. Wnioski. Skoro idzie ci sprawnie fotoreal, to masz już trochę rozruszaną rękę i takież oko. Wciąż jednak właściwie nic nie wiesz. Nic o walorze, kolorach, światłocieniu, anatomii etc. etc. Nie neguję fotorealizmu, ale robiony na podstawie fotek zupełnie nie robi wrażenia, choć sam nieraz robię takie prace w ramach treningu. Jak zrobisz fotoreal z głowy, np. narysujesz własny koncept obcego tak realnie, że będzie wyglądał jak fota, to wow! Twoja wiedza i warsztat są niewolnikami wyobraźni. To jest twórczość w pełnym tego słowa znaczeniu! Ciśnij ku temu, jeśli chcesz. Ale na razie: wiedza - dwa nieśmiertelne tutoriale. Wszyscy chyba na tym forum je znają. Zacznij od nich i Ty. http://www.max3d.pl/tutorial.php?id=97 http://www.max3d.pl/tutorial.php?id=98 Pzdr. I napieraj, bo masz spore szanse się wyrobić.