EthicallyChallenged

Tak a propos wątku to po tygodniu rysowania tej rączki dochodzę do wniosku, że wyższość rysunku z natury vs z 2D polega między innymi (oczywiście nie tylko) na tym, że można się wychylić w prawo/lewo i sobie sprawdzić co jest zasłaniane i przez co. Ogólnie wykonać obrazek jest trochę trudniej niż przez kopiowanie zdjęcia, ale jako ćwiczenie mające na celu zrozumienie form i kształtów w 3D jest niezrównane. Dobra, a teraz kto pierwszy chce mi uświadomić że już ktoś to wcześniej powiedział, a do tego mądrzej i mniej zawile??? ;]

No jak dla mnie Omen wygrywa historyjką i nawiązaniem do literatury klasycznej ;].

Ja nie wiem, może my na dwa różne rysunki patrzymy? Bo na tym na który ja patrzę dłoń jest wielkości głowy właśnie.

To musisz tę tezę czymś poprzeć, bo inaczej nie uwierzę ;]

Rozkminki proporcji dłoni względem głowy w perspektywie

Dłonie super sprawa: http://www.youtube.com/profile?user=jonlajoie#p/u/8/-qMHNFOtjYk Coś prostrzego, próba ogarnięcia perspektywy

To do Watykanu się wkręć.

Tam przy palcu przegiąłem z deka i na stole też przegiąłem (tylko w drugą stronę) ażeby stworzyć focal'a. Skoro nie przynudzam to jeszcze taką szybką podrzucę:

Kolejny 'handjob'. Jak przynudzam to mówcie ;]

Omen i Grzegorz pozamiatali, ale Omen ma lepszą historię jak dla mnie. Norden też zapodał ładny obrazek, ale troszkę treści za mało na głos ode mnie.

No, to mamy precedens, hehe. Oby tak dalej.

No widzisz Kujot, spłoszyłeś go! Za chciwie stary, za chciwie.

Ja występuję z petycją żeby pan Omen swoje speedy nagrywał w timelapse i nam pokazywał. Kto mnie poprze?

fiu fiu... cudeńko!

Fajny. Co to, kobold?

thx leander. No to jeszcze jedną podobną pokażę: a napisz coś o tej swojej figurce. Duże toto? Bo wygląda jak coś, co bym chciał :)

taki szkic na szybko i trochę na odwal

spoko, ja lubię takie spostrzeżenia, zwłaszcza jak mnie zaintrygują i wyślą na jakieś poszukiwania źródła światła itp :]

Florian słuszna uwaga, faktycznie marszczy się, w dodatku nozdrza u styku z resztą twarzy unoszą się i lekko rozchylają. Dzięki za wskazanie tego, postaram się pamiętać na przyszłość. Paweł Lipka dzięki Ci dobry człowieku za komplement. Chociaż to nie takie trudne jak Ci się wydaje, po prostu trzeba sobie znacznie ograniczyć skalę waloru i pilnować, żeby nie przekroczyć pewnej granicy światła w obrębie zacienionych obszarów. Cała reszta przychodzi sama :] emmilius weź bo się zarumienię ;p A poza tym przecież głowy nie dam, czy sobie "przypadkowo" i "nieumyślnie" nie powiększyłem, wszak nie od dziś wiadomo, że portreciści to pochlebne gady skłonne do naginania proporcji na korzyść portretowanych, a sobie samemu to już w ogóle nie można ufać, hyhy. Co do meritum, to sprawę zbadałem, i resztki owego rimlighta widać na obojczykach i jest najsilniejsze na płaszczyznach skierowanych równolegle do podłogi (mowa oczywiście o widocznych płaszczyznach, nie o wszystkich. "Kaptury" rzucają cień na resztę i blokuję to światło, same go trochę łapiąc (minimalna różnica waloru między szyją a wyżej wymienionymi. Jak się teraz przesuwam krzesłem do tyłu to widać to światło trochę lepiej im większy kąt jego padania (źródło światła jest za mną, na suficie). No to chyba zagadka rozwikłana. (Kusi mnie, żeby napisać "to elementarne, drogi Watsonie, ale se daruję)

auto z lustra, Z tyłu silne światło a z przodu poświata monitora, chciałem się skoncentrować na modelowaniu obszarów zacienionych, więc wyeliminowałem te oświetlone ;] i zabawa "we wk...wianie baby" :] Pierwsza z lewej z refki a reszta to moja zabawa z mięśniami brwi i ust

Dynia musi być!

taki tam szkic

Paré drobnych poprawek wg uwag MaćkaG