piotrek

Ale to ma być język informatyków, czy każdego dzieciaka, który po prostu buszuje w Internecie? Z tego, co zaobserwowałem, informatycy (tacy prawdziwi informatycy albo przyszli ─ studenci) akurat dbają zwykle o ortografię, składnię i ogólnie o język. Umiejętność zainstalowania Windowsa albo włożenia pendrive'a do portu USB nie czyni nikogo informatykiem.

"Nie parsuję tego" (albo równoważnie "nie mogę tego sparsować") o wyrażeniu, które ciężko zrozumieć.

Child's Play (1988) ─ od jakiegoś tygodnia ten film chodził mi po głowie. Kiedyś w dzieciństwie wydawał się bardziej przerażający. Teraz taki sobie, miejscami śmieszny choć momentami trzyma w napięciu.

dizek, proponuję ci jedynie alternatywę. Wygląda na to, że przychodząc tu myślałeś, że na świecie istnieje tylko 3dsmax i nic poza tym. Podczas gdy są inne programy. Prócz tych dwóch są jeszcze Maya, XSI, Lightwave i pewnie inne jeszcze. W każdym z nich możesz zrobić cuda. Pytałeś o darmowe. Żaden ze wspomnianych tutaj (poza Blenderem) nie jest darmowy. Za darmo masz zwykle wersje próbne okrojone w funkcjach i czasie działania zwykle. Przewagą Houdini jest to, że bezpłatnie masz niemal pełną wersję programu bez żadnych ograniczeń (no, poza rozmiarem obrazka wyjściowego i logo SideFx na nim) i limitów czasowych. W przeciwieństwie do 3dsmaxa, gdzie wersję bezpłatną masz na 30 dni. Oczywiście licencja zabrania na bezpłatnych wersjach tworzenia prac komercyjnych. I nie myśl sobie, że w którymkolwiek z tych programów będziesz w stanie zrobić takie rzeczy, jakich się naoglądałeś na tych klipach. Przynajmniej w przeciągu kilku najbliższych lat.

Widziałeś, jakie Houdini daje możliwości? xD To po edit to pytanie, czy stwierdzenie?

Możesz się uczyć albo na programach bezpłatnych (wspomniany Blender), albo na wersjach tzw. próbnych, jeśli owa wersja nie ma ograniczeń czasowych ─ np. program Houdini.

n-pigeon ─ Wow, jaki pęd do wiedzy. Ciekawe, czy to wszystko pamiętasz, co przeczytałeś do tej pory. Podczas, jak to nazwałeś, chodzenia po próżniaku można samemu sobie pomyśleć o czymkolwiek, co do głowy przyjdzie, co, moim zdaniem, jest znacznie bardziej rozwijające niż surfowanie po próżniaku w Internecie tylko przyswajając przetrawione przez kogoś dane. Przeglądając 600 stron dziennie nie powiesz mi, że masz czas, by samemu wszystko dogłębnie zanalizować i przemyśleć. Mi wystarczą dwie, trzy strony, by dowiedzieć się bieżących informacji o świecie. A jeśli coś mi umknie, np. fakt ślubu jakiejś śpiewającej lalki z jakimś aktorzyną, albo porwanie kolejnego statku przez piratów, to chyba nie jest to wielka strata i można żyć dalej. Bo chyba nie pisałeś o tym, że przeglądanie stron ze śmiesznymi obrazkami, klipami czy komiksami rozwijają synapsy w większym stopniu, niż np. gra w szachy. edit: @Reanimator: właśnie wróciłem. :]

Ja sceptycznie do wszystkiego podchodzę. Do dzisiaj nie wiem, jak się RSSów używa. Wyłącz komputer i przejdź się na spacer po okolicy zamiast monitorować cały Internet.

Nie wiedziałem, że jakaś trylogia to jest. Ale już nadrabiam zaległości: Per un pugno di dollari (Fistful of Dollars, 1964) ─ bardzo dobry, bardziej mi się podobał niż Dobry, zły i brzydki. Świetna muzyka, wręcz zachwycająca miejscami. Podobnie jak akcja filmu. 7/10.

Te filmy, które wymieniłeś, to remake'i nippońskich produkcji? Nie stare, tylko w kwiecie wieku. ;]

Il buono, il brutto, il cattivo (Dobry, zły i brzydki, 1966) ─ jak to ttaaddeekk napisał, milo obejrzeć film przy którym nie trzeba wyłączać polówki mózgu. Spodziewałem się czegoś nieco lepszego (zważywszy np. na ranking IMDB), ale całkiem dobrze się oglądało.

Tutoriale można znaleźć zarówno na tym forum, jak i na innych forach (każde z nich jest zaopatrzone w wyszukiwarkę). Możesz też użyć wyszukiwarki Google. Wątek zamykam. Gdy poszukasz na własną rękę tutoriali i poprawisz pisownię w postach i będziesz miał wciąż pytania odnośnie tego tematu, daj znać, a wątek się otworzy.

Zerkalo (Zwierciadło, 1975) ─ jak to u Tarkowskiego ─ trzeba się trochę namyśleć. Świetne ujęcia i klimat nostalgiczny. Z pewnością gratka dla miłośników takiego kina. Muszę koniecznie drugi raz obejrzeć wkrótce, coby wszystko przetworzyć. C'era una volta il West (Once Upon a Time in the West, 1985) ─ Siergio Leone ponownie nie zawiódł. Wspaniałe zdjęcia i muzyka powodują, że film urzeka swoim pięknem. Konieczne trzeba zobaczyć, nawet jeśli ktoś nie gustuje w westernach. 8/10.

Użytkowników proszę o nieco subtelniejsze wyrażanie swoich myśli i ganienie innych. Wątek zamykam. Temat poruszany wielokrotnie na forum i w Internecie. Ponadto, kannu wyjaśnił podstawy.

Czasami historia jest konieczna do zrozumienia pewnych zjawisk. ;)

12 (2007) ─ już tytuł sugeruje, że jest to swego rodzaju remake wspaniałego 12 Angry Men. Poprzeczka postawiona wysoko, osobiście nie lubię nowych filmów, bazujących na starych. Ale Michałkow jednak dał radę. Świetna interpretacja dzieła Lumeta. Naprawdę świetna. Ale niestety wciąż tylko interpretacja. Czekam na coś nowego.

The Trouble with Harry (1955) ─ dość zabawny, ciekawy, na swój sposób trzymający w napięciu, czyli problemy, jakie sprawa trup.

Hej! Te "tandetne romansidła z lat '50" są lepsze, niż najnowsze superprodukcje. :p

Jedni modelują tak, inni inaczej... Nie ma najlepszego sposobu poza tym, który ty lubisz najbardziej.

Twój wątek został źle nazwany. Proszę o zapoznanie się z regulaminem forum dot. nazewnictwa wątków oraz naniesienie poprawek. W przypadku braku reakcji wątek zostanie usunięty.

Takie instalowanie po sformatowaniu dysku też jest chyba nielegalne. Ważna jest licencja, która stanowi, że programu możesz używać przez 30 dni od daty zainstalowania. To, że ktoś jest hakerem i sformatuje dysk i ponownie zainstaluje program, nie przedłuża licencji. Podobnie jak wszelkie generatory kluczy i cracki nie przedłużają licencji, choć pozwalają (w sensie mieć możliwość) na używanie programu przez nieskończenie wiele dni. Trzydziestodniowe ograniczenie wersji próbnej ma za zadanie przypomnieć ci, że się skończyła licencja. Ewentualnie utrudnić życie kombinatorom.

Ja jestem w trakcie, niedawno zacząłem, ale idzie strasznie powoli. Kroczek po kroczku. ;) Za kilkanaście lat może ukończę.

La double vie de Véronique (Podwójne życie Weroniki), 1991 ─ rewelacyjny film. Trochę razi podkładany głos pod aktorkę na początku filmu, ale i tak majstersztyk. A muzyka, jak zwykle u Kieślowskiego, tworzona przez Preisnera, wspaniała. Dekalog, 1988 ─ wspaniała, nostalgiczna seria o życiu na warszawskim osiedlu, mnogość ludzi, mnogość problemów i dylematów, z którymi przychodzi im się mierzyć. Wspominałem o muzyce? Cudowna.

Szkoda, że w Warszawie, bo chętnie zobaczyłbym premierowy pokaz filmu BIEG.

Ha! Technika, jak w filmie Król Lew... Niech poziomem artystycznym dosięgną choć do pięt najlepszemu filmowi animowanemu na świecie. Technika to tylko narzędzie do robienia filmów. Jak dla mnie mogą zrobić film rysując klatki długopisem na kartce w kratkę, ale niech ten film trzyma poziom. Trochę wyższy niż tandetny.