Ania

Fajne podejście do tematu!

Dla uproszczenia i bez matematyki: Równaniem Fresnela obliczamy, jak mocno światło się idbija zależnie od kątu i materiału (współczynnik załamania). Wychodzi z tego że na płaszczyznach widzianych pod płaskim kątem światło się odbija mocniej (brzeg piłki, woda na horyzoncie) i że diamanty błyszczą bardziej niż szlifowane szkło (większy współczynnik). Druga rzecz to różnica między metalem a dielektrykiem (czyli prawie każdym innym materiałem). Metale tylko odbijają, światło nie rozchodzi się przez materiał. Natomiast w dielektrykach zawsze jest, chociaż minimalny, efekt SSS, odpowiedzialny za miękkie refleksy. W wosku i skórze mocniej, ale w drewnie, plastyku i kamieniu też jest. Do tego metale zawsze odbijają własnym kolorem (refleks na złocie jest żółty, na miedzi pomarańczowy). Dielektryki zawsze odbijają kolorem światła. Czerwony plastik odbije białą lampę na biało. Trzecia rzecz to szorstkość. Szorstkie materiały są nierówne w skali mikroskopijnej, więc światło które przyszło z jednego kierunku, jest rozpraszane równomiernie w inne strony, z czego znowu wynikają miękkie odbicia. I nie ważne czy metal czy dielektryk: Polerowany chrom ma ostre odbicie, gładziutka plastikowa kulka tak samo (u niej to ostre odbicie jest minimalnie rozmyte przez SSS). Szczotkowana stal ma rozmyte odbicie. Polerowane drewno ma ostre odbicie, szlifowane 80tką rozmyte. Czwarta rzecz to ostrość światła, otoczenia. Polerowany chrom we mgle nie będzie miał tego ostrego refleksu (ale będzie ostro odbijał bliższe otoczenie) I tyle, więcej o materiale nie trzeba wiedzieć.

Za to makijażu nie umiem. Dzięki za wsparcie, biorę się za następną scenę 🙂

Gdyby był motylek, kanarek albo podobny miniaturowy krwiopijczy przeciwnik unoszący się z lewej strony przed tarczą, obrazek by zyskał x10 i nikt nie czepiałby się koloru trawy. U tej poprzedniej pani, na niebieskim tle, nie starczyło farby na brodawki? Ogólnie to dobrze ci idzie, widać postęp. Żeby prace były ciekawe, brakuje jakiegoś kontekstu, historii, detalu który coś opowie.

Bo tempo pracy nad tym projektem jest ograniczone przez pracę zawodową, trójkę dzikich dzieci i remont domu. Przy tym remoncie pewne rzeczy po prostu taniej (niestety nie szybciej) jest wykonać samemu. Szpachlowanie ścian, wymiana okien w piwnicy, no i właśnie rozkopanie naokoło domu żeby wysuszyć i ocieplić piwnicę. Wynajęliśmy więc kopareczkę Takeuchi TB290, to taka mała zgrabna, i oglądnąwszy totoriala na Youtube zaczęliśmy na zmianę kopać . Kopanie to bardzo przyjemna i relaksująca robota 🙂 Sean Connery się zgodził, niestety nie doczekał końca projektu.

Update motywacyjny Jeszcze 3 sceny (jedna z nich zaczęta) i potem tytuły, creditsy i poprawki. W tym roku będzie gotowe. Wiem, mówiłam już w poprzednim roku... Za to nauczyłam się prowadzić koparkę. Muzyka: Marek Truszkowski

Dobrze się ogląda. 2 lata to krótko!

Ubranie dobre. Animacja zombie strasznie psuje odbiór, myślę że z obrotem kamery a bez tej animacji wyglądałoby o wiele lepiej. No i jeśli prezentujesz model, to przydałaby się siatka, widok od tyłu i takie tam. Tu przez minutę prezentujesz praktycznie to samo.

Tu nie chodzi o to żeby cień był poprawny na obrazku albo torus prawidłowo ucięty, tylko o satysfakcję z rozwiązania trudnej zagadki. Z drugiej strony, gdyby Sebastian nie był dociekliwy w takich i innych sprawach, to byśmy tu nie podziwiali takiej pracy. Bo to że perspektywa się zgadza i na budynku i na postaci, że większość cieni się zgadza, że klamra przy pasie i ten węzeł są logiczne, że fałdy na wszystkich płaszczach ładnie się układają, te wszystkie poprawne detale sumują się i dodają realizmu. A taki warsztat nie bierze się tylko z oglądania tutoriali, ale właśnie z samodzielnego dociekania tych spraw. A jak przyjdzie kiedyś namalować koguta z odciętą głową, to i doświadczenie z przekrojów torusa się przyda 😉

Ech teraz też posiedziałam, najpierw kombinowałam z punktem zbiegu cieni ale to prowadziło do nikąd, teraz chyba działa Wiemy na jakiej wysokości promień przecina "ramę" (A'). Robimy projekcję tego punktu na przednią powierzchnię (A''') i na tą samą powierzchnię projekcję promienia (A-A'''). Teraz wiemy na jakiej wysokości promień przebije łuk (Aiv), więc możemy tą wysokośc rzucić do tyłu i przeciąć z promieniem (Av). Przy torusach wysiadam.

Ilustracja mi się bardzo podoba! Ale wydaje mi się że te cienie jednak niepoprawnie rozkminiłeś, i chyba zbyt skomplikowanie myślałeś. Gdyby tak sobie wyobrazić, że nie ma łuku, i skonstruować cień prostokątnej ramy. Btw. w twojej konstrukcji cienia brakuje promieni słonecznych, powinny ułatwić sprawę. Zawsze równoległe, więc gdzieś tam w perspektywie mają swój punkt zbiegu. Przez punkty P1 i P3 tej ramy (ten drugi tylko prawie, bo tam tak naprawdę ściana się już zgina) poprowadzić łuk. Nie jestem pewna czy powinna to być dokładnie elipsa, ale na pewno powinna się z cieniem prostokątnej ramy w obu punktach stykać po stycznej, a nie rogiem jak jest teraz przy C1. Na Finalnej ilustracji umiejętnie skryłeś ten niepoprawny róg rąbkiem płaszcza 😉 Więc nie przejmuj się, nic nie widać.

Bardzo sympatyczne. Kociak dobrze zanimowany, jak żywy. Mam nadzieję że będę mogła gdzieś obejrzeć cały film. A jakieś drobne niedoróbki przy takich projektach mi nie przeszkadzają. Gdzieś trzeba się zmieścić w budżecie, czasie i ilości ludzi chętnych do pracy. Bywały podobne projekty, dopieszczone na maxa ale nigdy nie dokończone (np. Wires for empathy).

Świetne. Co to te cylindry na spadochronach?

Praca technicznie fajna, ładnie wykonana. Detale, oświetlenie, wszystko na wysokim poziomie. Nie wiem jak to opisać ale brakuje dramatu i emocji, chyba kamera i ujęcie za "grzeczne", jak w wizualizacji wnętrza. Robiłeś jakieś szybkie szkice, próby, eksperymenty kamerą i pozycją postaci, zanim wybrałeś dokładnie takie ujęcie?

Te Frostpunk świetne, aż się zaciekawiłam grą a zazwyczaj nie gram. Powiesz coś na temat jak to ogarnąłeś w 5 dni? To jakieś podmalówki klatek z silnika?