Shogun 3D

Ten ekran dotykowy w Cintiq 24 wzmagał odsunięcia rysika na dystans min 10 cm, by móc ręką obrócić obraz/obiekt. Bardzo nieintuicyjne. Poza tym widziałem w działaniu poziom precyzji tego ustrojstwa. Bywa, że są kłopoty z trafieniem w ikonkę. Dzięki tej wiedzy kupiłem zwykłego Cintiq, a ten pozostawiłem Wacomowi do dopracowania.

Po trailerze Chappie spodziewam się, że to będzie taki rozbudowany pod każdym względem remake Krótkiego Spięcia.

...I cisza. Na tym polega różnica pomiędzy wyjściem do kina i na film, więc nie dopytujcie. :) Natomiast ja właśnie sobie toto znalazłem w chmurze i po obejrzeniu uważam, że nawet Jane Austen by się na tym nie zarumieniła. Romansidło jak każde, tyle, że panna czasem biega po kadrze w tzw różowej farbie i niczym więcej, a facet ma więcej wspólnego z domino, niż z dominem. Całość jest bardziej przyzwoita niż Emanuelle. Dawno już minęły te czasy, kiedy to należało się wykazać pełnoletnością, by na ekranie w kinie ujrzeć przez chwilkę fragment gołego tyłka Markizy Angeliki. Czyżby więc powrót do korzenia? Eeee... korzeni, znaczy się. Euch... lepiej już zamilknę, bo wkopuję się coraz gorzej. :D

Wesołych świąt. :)

- Pominąłeś jedno "tam" - Gdzie? - Tam.

Dopiero teraz zwróciłem uwagę na kwadracik i muszę przyznać, że zabiłeś mi ćwieka. :)

Kliknąłeś spację i zamroziłeś edycję obiektu. Kliknij ją ponownie i będzie działać. Po naciśnięciu spacji na dolnym panelu pojawia się taka żółta ikonka kłódki, znajdź ją i zapamiętaj. Następnym razem będziesz wiedział, gdzie szukać.

Jak masz shape, to zastosuj get shape. Dzieki temu okreslony ksztalt zostanie metoda projekcji wyciety na modelu, a Tobie pozostanie uzyc klawisza delete po konwersji do poly.

Gradient jest atrybutem tekstury, a nie modelu. Mozesz powalczyc z vertex paintingiem, ale nie wiem, czy cos z tego wyjdzie po konwersji.

Ja tych ostatnich Transformersów nawet do końca nie obejrzałem. Po prostu poszedłem w kimę. Ok, to teraz coś na temat ekranizacji Wija wg Gogola. Film to koprodukcja krajów bloku wschodniego i zgniłego zachodu. Te ostatnie dostarczyły dwóch dobrych aktorów (Charlesa Dance i Jasona Fleminga), zaś byłe Sowiety cała resztę. Film zakwalifikowany jako horror ponoć, ale skoro mój pies zaledwie dwa razy uchem zastrzygł podczas seansu, to mnie ta klasyfikacja nie przekonuje. W zasadzie film nie najgorszy, można spokojnie obejrzeć, ale uprzedzam, że jest tam taka drażniąca maniera, którą nazwałbym infantylną teatralnością, jaką już nie raz widziałem w grze aktorów, w produkcjach ze wschodu. Natomiast F/Xy naprawdę na poziomie, zwłaszcza te dotyczące akcji związanych z czarną magią. Klimat jest.

Musiałem. :D

Furia - porządne kino wojenne, z przerośniętym wątkiem o pierwszych kontaktach z dorosłością nowego członka załogi. Z jednej strony załoga czołgu obsadzona została doświadczoną gwiazdą kina i kilkoma obiecującymi gwiazdkami z nowego pokolenia, z drugiej strony fabuła jest płaska i jakoś niedopracowana. Mimo, że aktorzy grają na bardzo wysokim poziomie, to film nie wciąga choć w ćwierci tak, jak np. "Złoto dla zuchwałych". Oczywiście, ktoś powie, że wspomniane "Złoto..." to komedia z przymrużeniem oka, a "Furia" to dramat wojenny nie stroniący od dosłowności w pokazywaniu okrucieństwa wojny i swoistej znieczulicy na widok tego okrucieństwa, jaka charakteryzuje doświadczonych żołnierzy. Mam jednak wrażenie, że tu właśnie jest pies pogrzebany. Podobnie, jak teatr wypracował sobie szereg narzędzi groteskowo uwypuklających, bądź ukrywających przeróżne aspekty przedstawianej historii, tak samo sztuka ta istnieje w filmie, i to nie bez powodu. Operowanie dosłownością to nie sztuka. Sztuką jest filmowe gawędziarstwo, które sprawia, iż historia staje się porywająca. Mam wrażenie, że odkąd za pomocą współczesnej technologii VFX można stworzyć dowolny obraz, coraz rzadziej pojawia się u producentów refleksja, że to tylko narzędzie, które nie zastąpi dobrej fabuły. No, nic. Film i tak obejrzeć warto, nawet mimo tych prześmiewczych komentarzy w recenzjach o analogii do Gwiezdnych Wojen, jaka żywo staje przed oczami podczas scen starć z Niemcami.

Cóż, mówi się trudno, ale jakość rzadko kiedy powstaje w pół godziny, jak na przykład kotlety mojej roboty. :D http://www.eurogamer.pl/articles/2014-12-08-wiedzmin-3-dziki-gon-premiera-przeolona-na-19-maja

No muszę: :)

Ten robocik to nie jest jakiś FIFA product placement?

Dzięki, zaraz spróbuję zrobić to tak, jak radzisz. A tak na marginesie, czy jest jakieś miejsce, gdzie omówione są dokładnie poszczególne brushe? Jak dotąd większość linków i poszukiwań kierowała mnie na stronę Pixologic, gdzie są, owszem, tutki, ale nie ma nic uporządkowanego w sposób przejrzysty, np: Brush A: robi to, to i to + przykłady Brush B: robi to, to i to + przykłady Brush C: robi to, to i to + przykłady Nieraz różnice pomiędzy brushami są nieznaczne, lub dostrzegalne dopiero przy bardzo specyficznych zastosowaniach.

Ok, jako, że widzę cała masę wejść i zero odpowiedzi, to może dla ułatwienia zilustruję, o co mi chodzi. Jakoś nie chce mi się wierzyć, by nikt tutaj nie znał odpowiedzi.

Mam problem z pewnym brushem. Absurdalnie raz już ten problem sam rozwiązałem, ale zapomniałem jak, i teraz za cholerę nie mogę tego odtworzyć. Mianowicie mam płaska powierzchnię, na której są porozsiewane górki i dołki. Chcę to idealnie spłaszczyć, wyrównać. Wg poniższego tutoriala powinien wszystko załatwić pędzel flatten: Tyle, że nie działa on tak, jak pokazano, bo i on sam deformuje powierzchnię płaską, działa jak swojego rodzaju smooth. Proszę o pomoc, jak idealnie wyrównać płaska powierzchnię?

Zapowiada się niesamowicie. :) http://hatak.pl/artykuly/widowiskowy-zwiastun-serialu-historycznego-marco-polo

Śmiej się, śmiej, ale poza krótkim tygodniem miodowym nie miałem przez te lata ani jednego pełnowymiarowego 2 - 3 tyg wyjazdu na wakacje, a wypady gdzieś na 2 - 3 dni sporadycznie to nie wakacje.

Jak czytam Wasze wypowiedzi, to widzę, że najlepsza opcja to wybrać sobie grafikę jako hobby, na którym od czasu do czasu mona zarobić, a regularnego źródła kasy poszukać gdzie indziej. Przykładem może być Kliment, który jest kapitanem straży pożarnej i po godzinach dłubie grafę dla frajdy, a nie z braku wyboru. Od czasu do czasu mu wpadnie zlecenie, bo dużo umie, jest cierpliwy i ma czas na dopieszczenie detalu. Podobnie PikSar - sam wiele lat temu obśmiał nas wszystkich aspirujących do nie wiem jakiej glorii i chwały, Oskarów, wiecznych pomników sztuki itp, mówiąc przy tym, że największa kasa jest w przemyśle. Kiedy z nim rozmawiałem parę lat temu, to pracował bodaj jako konserwator w jakiejś dużej fabryce i jego zadaniem było dbanie o to, by taśma nie stanęła, czyli przewidywanie usterek nim wystąpią. Grafikę traktował hobby - użytkowo, ale zawsze to, co robił, było ładne i dopracowane. Po tej rozmowie i po jego obśmianiu nas, jako dowód na prawdziwość jego słów przez szereg lat widziałem jego uśmiechniętą buzię i wcale nie wygłodniałą figurę na dokumentacji fotograficznej jego pobytów w dziesiątkach egzotycznych miejsc na świecie. Zważywszy, że sam nie miałem wakacji od circa 15 lat, dało mi to do myślenia. Może i Wam też da... :)

Najpierw konturowy model skrzyżowania na płask, jeśli mają być do tego chodniki to je uwzględnij, potem z konturów robisz kształt, potem wycinanie kształtem tegoż skrzyżowania w terenie, następnie wycinasz splajny, puszczasz po nich krawężniki, tudzież wytłaczasz chodniki. Masa dłubania, choć niby proste.

Zastanawiam się, czy nie lepiej problem ciężaru siatki przy użyciu TSa załatwić wypaleniem normalki, ewentualnie displace, jeśli mimo normalki gdzieś na krawędziach będzie widać ostre krawędzie poligonów? Co prawda displace też zamula, ale dopiero na etapie renderingu.

Można jeszcze użyć proxy do powtarzających się elementów. W tym przypadku mam na myśli gąski, koła i amortyzację, bo do symetrycznych elementów typu reflektory to nie przesadzajmy. No, ale skoro modeling idzie Ci tak dobrze, to nie będę tu raczej uczył "ojca dzieci robić". :)