GRiPi

Zbadaj algorytmy GI(dokładne, aproksymujące, strzelające, agregujące, znaczenie primary/secondary rays itd.).

Właśnie dla takich prac stworzono pięć gwiazdek.

Dym jest dodany w postprodukcji. Dodaje film z jeżdżącym autem:

Jej mimika jest niesamowita: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Vz4VyM-8W7Y#!

Nie chciałem cię urazić ;) Po prostu wiem ile czasu zajmuje wymiana hamulców, wahaczy itp. części w zespole składającym się kilkunastu mechaników, otoczonych szafami narzędziowymi w bolidzie o bardziej otwartej budowie. Nie jest to sensowne dla kowalskiego, który po tygodniu pracy jedzie na raceday, bo zanim samochód złoży z powrotem, ten raceday już minie. Do pokrywy bagażnika się przyczepiłem, bo na renderach wydaje się zahaczać o światła. W każdym razie gratuluje obrony!

No, 25-35l/100km, to całkiem ekonomicznie jest ;) Wybacz, że się czepiam, po prostu w opisie zaznaczyłeś o modułowej konstrukcji auta, pozwalającej wymieniać części jak transformers. Trochę to odbiega od zmiany mapy silnika, którą w nowych autach zmieniasz po prostu guzikiem "sport". Przy okazji, jak otwierasz klapę bagażnika?

Dobre vizki, świetne felgi, ale przeogromny, obły greenhouse, sprawia, że auto wygląda jak sportowy van. BTW, jak rozumiesz szybką transformacje z szybkiego, torowego auta na ekonomiczne miejskie, miedzy weekendem a pracą? Właściciel ma własnoręcznie silnik wymieniać?

Jeśli chcesz wiedzieć czym się różni działanie powerpc, względem x86/x64 to powinieneś odwiedzić forum hardkorowych programistów/inżynierów. Jak chcesz sobie pomodelować to sprawdź czy na maca jest soft którego używasz i tyle.

Heh, chciałem Cię złapać na krzywych nadkolach, ale wyszło na zdjęciach, że to Ferrari tak ma :/ Poprawić możesz jedynie kształt dolnej listwy w przednim zderzaku, bardziej intensywnie przechodzi z cienkiego w bardziej gruby kształt, przesyłam refkę ;) Powodzenia! http://www.webwallpapers.net/wp-content/uploads/2011/04/Automotive-Photography-of-Richard-Thompson-Ferrari-F430-Scuderia-3-1920x1440.jpg

Pierwsze skojarzenie - twarz jak z Katedry Bagińskiego, oprawiona otoczką z Mass Effect. Tło trochę odstaje, ale całość bardzo dobra.

Świetne, moim zdaniem chyba najlepsza z serii. Z czystej ciekawości - sylwetki są w całości modelowane przez Ciebie, czy są to obrobione modele np. z Posera?

Ciekawe ujęcia, niestety auto ma dużo niezgodności z oryginałem i jest krzywe.

Model szczegółowy, chociaż niestety jest sporo bugów na karoserii. Okolice tylnych świateł, bardzo to widać na lewym. Refleksy powinny iść gładko i równo, a są mocno zaburzone, tak samo w rogach. Analogicznie jest dookoła przednich świateł. Źle się dzieje na tylnych nadkolach, przy przejściu w zderzak. Na dachu nie ma ciągłości refleksów pomiędzy kolejnymi "płatami". Jak na pierwsze auto jest bardzo dobrze.

Nezumi: Co do zagadnienia płaszczyzny i punktów, jest to zagadnienie tożsame z całką oznaczoną Riemanna. Załóżmy, że chcemy przestrzeń płaską o określonych wymiarach wypełnić kołami o zadanym promieniu. Robimy to jak najlepiej, a koła się wzajemnie nie nachodzą. Zmniejszając promień kół, możemy ich umieścić więcej, i lepiej zapełnić przestrzeń. Gdy dojdziemy do etapu, gdy kółeczka są już mici-pici małe i wypełniają całkiem nieźle zadane wymiary, dochodzimy do wniosku, że nadal możemy je dowolnie zmniejszać. Moglibyśmy robić tak bez końca, jednak kluczowy jest kierunek naszych zmian: granica - przestrzeń dąży do doskonałego wypełnienia - płaszczyzny, a promień do zera. Osiągnięcie jej nie jest jednak możliwe poprzez kolejne iterację, ponieważ płaszczyzna jest płaszczyzną, a nie zbiorem kółek, który ją przybliża. Problem leży w postrzeganiu punktów jako materiału budulcowego płaszczyzny. W definicji mógłbyś użyć zamiast zbioru punktów, sumę wszystkich krzywych możliwych do osiągnięcia w zadanych wymiarach, a płaszczyzna w swojej postaci nie zmieniłaby się. Żadna skończona liczba punktów, czy krzywych nie da w wyniku płaszczyzny, ponieważ jest to właśnie kluczowa granica przy dążeniu do nieskończoności.

Rażą miniaturki, oraz ogólny brak podglądu załączonych obrazków. Może to przyzwyczajenie, ale poprzedni wygląd bardziej mi odpowiadał. Co jest jeszcze nowego?

@chudy Dzięki za wsparcie! @illusion Problem z renderem był taki, że większość części w aucie jest ciemna, z kolei kolor nadwozia jest biały. Ciężko jest doświetlić tak miejsca zaciemnione, aby nie przepalic karoserii. Całe przygotowanie renderów trwało jedno popołudnie, razem z nadawaniem materiałów. Niemożliwe było dokładne testowanie, czy opracowanie kilku wariantów. Zamieszczam wcześniejsze animacje, widać na nich więcej szczegółów: Muzykę skomponowali Maria i Wiktor Wedlerowie.

@Sebazx6r Tak, został zaprojektowany nowy układ dolotowy, ze zwężką 19mm. Wykonano go poprzez druk 3d. Z ciekawości - skąd znasz regulamin FS?

Autodesk Alias to dawne Alias StudioTools. Czyli ogólnie NURBS. Klasa A to powierzchnie Beziera(bez żadnych spanów), z zachowaniem ciągłości G3 pomiędzy głównymi płatami, oraz G2 między pozostałymi. Cała geometria musi być gładka, równa, bez artefaktów i w odpowiednich tolerancjach. Czyli po prostu wysokiej jakości. W klasie A wykonywane są modele seryjnych samochodów. Proporcje auta są determinowane przez charakter zawodów - tor jest bardzo kręty, prędkości są relatywnie niewielkie, ale za to ciągle występują znaczne przyśpieszenia. Dlatego musieliśmy zaprojektować samochód maksymalnie zwrotny - rozstaw osi to zaledwie 1550mm. Naturalnie, wpłynęło to na ramę nośną, pozycję kierowcy, konstrukcje zawieszenia i inne czynniki. Otrzymane gabaryty są typowe dla bolidów FS. Rolą poszycia jest szczelne zamknięcie strefy kierowcy. Wygląd nie jest bezpośrednio oceniany, ale oczywiście estetyczne auto bardziej przyciągnie sponsorów i jest wizytówką zespołu. Z uwagi na osiągane prędkości opory powietrza nie odgrywają kluczowej roli, lecz naturalnie nie zostały zaniedbane. Cały projekt składa się z kilku tysięcy części, z dokładnym odzwierciedleniem każdej śrubki. Wizualizacje zostały wykonane w 3ds maxie i Showcase'ie.

Witajcie! Chciałem się podzielić z wami efektami projektu, w którym ostatnio brałem udział. Jest to PWR RT02, bolid jednomiejscowy, zbudowany w ramach serii wyścigowej Formula Student/SAE, przez PWR Racing Team. Zespół ten działa jako projekt naukowy na Politechnice Wrocławskiej od trzech lat i składa się z 40 młodych, zdolnych inżynierów. Samochód waży 258 kg, jest wyposażony w silnik 600ccm pochodzący z motocykla Honda CBR i rozwija pierwszą setkę poniżej 4s. Ja byłem odpowiedzialny za projekt nadwozia samochodu. Zostało one opracowane w Aliasie, z celem uzyskania powierzchni klasy A. Karoseria, razem z pozostałymi laminatami została wykonana przez naszego platynowego sponsora - firmę Astromal. Rendery: Detale(pełna rozdzielczość): Gotowe auto: Bolid wystartował w zawodach Formula Student UK 2011, oraz Formula Student Germany 2011. Całość przedsięwzięcia nie byłaby możliwa bez wsparcia Politechniki Wrocławskiej, oraz licznych sponsorów. Po więcej informacji zapraszam na: http://www.facebook.com/PWRRacingTeam http://www.racing.pwr.wroc.pl/ http://www.formulastudent.pl/ Zespół obecnie pracuję nad trzecim bolidem - RT03!

Szkoda, że rendery takie ciemne, może przez to są ładniejsze, ale ukrywasz w ten sposób bryłę samochodu. Okna w drzwiach nie mają prawa się schować ;) Silnik umieszczony z tyłu czy z przodu? Jaki typ auta chciałeś osiągnąć? Gabarytami przypomina spory grand tourer. Na pewno ładniejszy od polskiej Arrinery.

Hosting padł, czy można liczyć na ponowne wstawienie? Szkoda, by taki projekt odszedł w zapomnienie.

Nieźle! Zarówno pod względem wykonania jak i przekazu. Mam nieodparte wrażenie, że ten facet raczej dusi kobietę w centrum, aniżeli się z nią kocha.

Short w realiach Portala. Myślę, że nie trzeba nikomu przedstawiać.

Render nie jest zły, ale przód auta wygląda jak po małej stłuczce z dostawczakiem. Zwróć uwagę na linie przy atrapie chłodnicy, one powinny iść płynnie i gładko, zamiast się giąć. Niedobrze się dzieję też w okolicy spryskiwaczy.

Vray - The Complete Guide